5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5719 Esas 2021/14971 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5719
Karar No: 2021/14971

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5719 Esas 2021/14971 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmiştir. Sanık hakkında 5607 sayılı Yasa'ya muhalefet suçuyla hüküm verilmiştir. İddianamede müsadere talebi bulunmamış ve mahkemece bu hususta bir karar verilmemiştir. Temyiz incelemesinde, sanık için yazılı şekilde hüküm tesisi yapılmasında hata olduğu, yeni çıkan kanunların uygulanması gerektiği ve sanık lehine düzenlemelerin olduğu tespit edilmiştir. TCK’nun 62/1. maddesi yerine 62. madde yazılmış, takdiri indirim uygulama maddesi olarak. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin bir kararı da dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Sanık lehine olan düzenlemelerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapılması gerektiği belirtilir. Hüküm ayrıca, katılan lehine dilekçe yazım ücretinin ödenmesi yanılgısı olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle
- 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesi
- 5607 sayılı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası
- 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi
- 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi

7. Ceza Dairesi 2019/5719 E. , 2021/14971 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Nakil aracının müsaderesine ilişkin iddianamede talep bulunmadığı gibi mahkemece bu hususta bir karar verilmediği cihetle, katılan ... İdaresi vekilinin temyizinin kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3-Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 62.maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
4-TCK"nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
5- Sanığa ek-savunma hakkı verilerek kaçak sigaraların müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
6-Kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine maktu vekalet ücreti yerine dilekçe yazım ücretine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.