Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/9465 Esas 2019/6690 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9465
Karar No: 2019/6690
Karar Tarihi: 17.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/9465 Esas 2019/6690 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, bu kararın temyiz incelemesi sonucunda, hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı ve sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, müdahil vekilinin maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği de vurgulanmıştır. Kanunlar arasındaki farklılıklar gözetilerek, sanığın lehine olan kanunların uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi ve 141/1. maddesi ile 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. ve 35. maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri öne çıkmaktadır.

13. Ceza Dairesi 2018/9465 E. , 2019/6690 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Kabule göre de; kendisini vekille temsil ettiren müdahil lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdahil vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, sair hususları incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.