Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4697 Esas 2020/206 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4697
Karar No: 2020/206
Karar Tarihi: 08.01.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4697 Esas 2020/206 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların bir oyun evinde trambolin üzerinde çocukları eğitirken Kadir isimli çocuğun yaralanmasıyla sonuçlanan olayda taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatine karar verildi. Mağdurun vekili tarafından temyiz edilerek Yargıtay'a taşınan karar incelendiğinde, mağdurun davaya katılması hakkında usulüne uygun bir karar verilmediği ancak suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşıldığı için CMK'nın 237/2. maddesi uyarınca dava katılımına karar verildiği belirtildi. Sanıkların mahkumiyetlerine yeter her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gerekçesiyle beraat kararı verilirken dayanak kanun maddesinin CMK'nın 223/2-e maddesi yerine aynı kanunun 223/2-c,e maddesi olarak gösterilmesi kanuna aykırı bulunarak hükmün düzeltilerek onandığı görüldü. Kanun maddeleri CMK'nın 223/2-c ve 223/2-e maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2019/4697 E. , 2020/206 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c, e maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatine ilişkin hüküm, mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mağdur ... ‘nın davaya katılması hakkında usulüne uygun şekilde bir karar verilmemiş ise de, suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan, vekili marifetiyle beyanda bulunmak ve hükmü temyiz ederek katılma iradesini ortaya koyan mağdurun CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Sanıkların yetkilisi ve ortağı oldukları oyun evinde olay günü, sanık ...’in yardımcısı ile birlikte çocukları trambolinden zıplatarak ingilizce sayı saymayı öğrettikleri, sıra Kadir’e geldiğinde onu da trambolinden zıplattıkran sonra yardımcının Kadir’i ellerinden tutarak yere indirdiği, Kadir’in yere indiğinde dengesini sağlayamayarak düştüğü ve basit tıbbi müdahale ile iyileşir şekilde yaralandığı olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıkların mahkumiyetlerine yeter her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gerekçesi ile beraatine karar verilirken dayanak kanun maddesinin CMK"nın 223/2-e maddesi yerine aynı kanunun 223/2-c,e maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1.) bendinde yer alan "223/2-c,e" ibaresinin kaldırılarak, yerine "223/2-e" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.