14. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 25.11.2015 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 17.06.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_ K A R A R _

Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin 82 ve 83 parsel sayılı taşınmazların maliki olduğunu, taşınmazların ana yola bağlantısının bulunmadığını belirterek taşınmazları lehine davalıya ait 84 ve 85 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit hakkı tesisine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, "davanın kabulü ile ... İli, ... İlçesi, ... Mahallesi, 165 ada, 83 parsel sayılı taşınmaz lehine 07.06.2016 tarihli raporda krokide 2. alternatif olarak gösterilen ... İli, ... İlçesi, ... Mahallesi 165 ada, 85 parsel sayılı taşınmazın yeşil renkle taralı "B" harfi ile gösterilen 253,48 m²"lik kısmı ile devamı niteliğindeki gri renkle taralı "A" harfi ile gösterilen 30,44 m²"lik ve toplamda 283,92, m²"lik kısmında geçit hakkı tesisine" karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
1)Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş; reddi gerekmiştir.
2)Bu tür davalar; ülkemizde arazi düzenlenmesinin sağlıklı bir yapıya kavuşmamış olması ve her taşınmazın yol ihtiyacına cevap verilmemesi nedeniyle zorunlu olarak açılmaktadır. Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine "mutlak geçit ihtiyacı" veya "geçit yoksunluğu", ikincisine de "nispi geçit ihtiyacı" ya da "geçit yetersizliği" denilmektedir.
Geçit hakkı kurulması davalarında amaç, genel yola bağlantısı olmayan taşınmazların yolla bağlantısının sağlanmasıdır. Bundan dolayı, geçit kurulurken ihtiyaç içinde olan taşınmazdan genel yola ulaşıncaya kadar aradaki bütün taşınmazlar üzerinden ve taşınmazların leh ve aleyhine geçit kurulacak şekilde kesintisiz olarak genel yola bağlanması sağlanmalıdır. Buna uygulamada "kesintisizlik ilkesi" denilir.
Geçit davalarında uygulanan kesintisizlik ilkesi gereğince davacıya ulaşım sağlayacak geçitin herhangi bir engelle karşılaşmadan genel kadastro yoluna ulaşması gerekir.
Somut olaya gelince; davacının iddiası, davalının savunması ve mahkemece yapılan keşif ve tüm dosya içeriğine göre, davacının geçit ihtiyacının bulunduğu açıktır.
Mahkemece, davacıya ait 83 parsel sayılı taşınmaz lehine bilirkişi raporunda 2. alternatif olarak belirtilen davalıya ait 85 parsel sayılı taşınmazın güney sınırından krokide gri renge boyalı A harfi ile gösterilen 30.44 m2"lik kısım ile yeşil renge boyalı B ile gösterilen 253.48 m2"lik kısımdan 3 metre genişliğinde geçit hakkı tesisine karar verilmiş ise de davacının maliki olduğu 82 parsel sayılı taşınmaz lehine geçit hakkı tesisine karar verilmediğinden kesintisizlik ilkesi ihlal edilmiştir.
Her iki taşınmazın maliki aynı kişi olsa da geçit hakkı, şahıs yararına değil taşınmaz yararına kurulan irtifak haklarından olduğundan her iki taşınmazın genel yola bağlantısının kesintisiz bir şekilde sağlanması gerekmektedir.
O halde mahkemece yapılması gereken iş, geçit davalarında uygulanan kesintisizlik ilkesi gözetilerek taşınmaz başında bilirkişiler eşliğinde tekrar keşif yapmak, bilirkişilerden yararına geçit hakkı tesisi istenen her iki taşınmazın da genel yola bağlantısını sağlayacak şekilde her iki parsel açısından geçit güzergahlarını gösterir rapor düzenlemelerini ve krokide göstermelerini istenmek, bu güzergahlara göre geçit bedelini yeniden belirlemek, davacıya ait 82 parsel sayılı taşınmaz lehine, yine davacıya ait 83 parsel sayılı taşınmaz üzerinden "akdi geçit hakkı" kurdurma olanağının tanınması için davacıya süre vermek ve oluşacak sonuca göre bir hüküm kurmak olmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda (1.) bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2.) bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.