MAHKEMESİ : İZMİR FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki davadan dolayı İzmir Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25/04/2017 gün ve 2015/39-2017/44 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
6100 sayılı HMK"nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Mahkemesince temyiz incelemesi için Dairemize gönderilen dosyada, davanın ilk açıldığı Selçuk Asliye Hukuk Mahkemesince görevsizlik kararı verildiği ve bu kararın temyiz edilmeksizin kesinleştiği, dosyanın esasına ilişkin karar vermek üzere İzmir Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesine gönderildiği, anılan mahkeme tarafından da 25.04.2017 tarihinde davanın kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır.
Görevli mahkemenin esas hakkında karar verdiği tarihte dava 6100 sayılı HMK"nın 341. maddesinde düzenlenen istinaf kanun yoluna tabi olup, Selçuk Asliye Hukuk Mahkemesinin verdiği görevsizlik kararı temyiz edilmeksizin kesinleşmiş bulunduğundan, görevli İzmir Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin esas hakkında verdiği kararın kanun yolu incelemesi açısından herhangi bir etkiye sahip değildir. HMK"nın geçici 3. maddesinin 2. fıkrasında sözü edilen kararlar esasa ilişkin verilen kararlar ile temyiz yoluna başvurulup Yargıtay incelemesinden geçen kararlar ile ilgili olduğundan temyiz yoluna başvurulmadan kesinleşen kararların, esasa ilişkin kararlar açısından sadece temyiz yoluna gidilebileceği sonucuna götürmez.
O halde; eldeki esasa ilişkin mahkeme kararı verildiği tarihte istinaf kanun yoluna tabi olduğundan dosyanın kanun yolu değerlendirmesi yapmak üzere yerel mahkemesine iadesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kanun yolu değerlendirmesi yapılmak üzere dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 04.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.