Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/1872 Esas 2018/7099 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1872
Karar No: 2018/7099
Karar Tarihi: 21.06.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/1872 Esas 2018/7099 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, 691 TL otopark ücreti nedeniyle açılan davada Tüketici Hakem Heyeti kararının kaldırılması için temyiz etmiştir. Yargıtay 13. Hukuk Dairesi, davacının talebinin reddedilmesine karar vermiştir. Temyize konu olan miktar 1.890 TL'yi aşmadığı için davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle, temyiz dilekçesi reddedilmiş ve karar kesinleşmiştir. Kanun maddeleri ise, HUMK'nun 427/2 ve 440/III-1 maddeleri ile 5236 sayılı yasanın 19. maddesidir.

13. Hukuk Dairesi 2018/1872 E. , 2018/7099 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ...
aralarındaki dava hakkında ... 1. Tüketici Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen27/03/2014 gün ve 2013/166-2014/216 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, 691,00 TL otopark ücretinin iptaline yönelik ... Tüketici Hakem Heyeti kararının iptalini istemiş, mahkemece, 27.3.2014 tarihli kararında Tüketici Hakem Heyeti kararının kaldırılmasına, karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen miktar 691,00 TL’na yönelik olup karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.