Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/9599 Esas 2017/5062 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/9599
Karar No: 2017/5062
Karar Tarihi: 15.06.2017

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/9599 Esas 2017/5062 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı bankanın müvekkilinin emekli maaşından kesintiler yaptığını ve buna gerekçe olarak 2002 yılından kalan kredi kartı borcunun olduğunu iddia ederek, müvekkilinin bankaya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesi için dava açmıştır. Davalı bankanın avukatı ise müvekkilinin 1997 yılında aldığı ve kullandığı kredi kartı borcunun ödenmemesi nedeniyle ilamsız icra takibi başlatıldığını ve alacağın zamanaşımına uğramadığını ileri sürerek davanın reddedilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davalı banka tarafından emekli maaşından kesinti yapılan miktar dışında müvekkilinin borcunun bulunmadığına karar vermiştir. Ancak, mahkemenin kararı hukuk usulüne uygun olmadığı için hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise HMK m. 297 ve Türk Borçlar Kanunu maddeleri.

19. Hukuk Dairesi 2016/9599 E. , 2017/5062 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi ( Tük. Mah. Sıf. )

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı bankanın müvekkilinin emekli maaşından Ekim 2014 tarihinden itibaren kesintiler yaptığını, buna gerekçe olarak 2002 yılından kalan kredi kartı borcunun olduğunun gösterildiğini, müvekkilinin davalıya herhangi bir borcunun bulunmadığını kaldı ki böyle bir alacak olsa dahi alacağın zamanaşımına uğradığını ileri sürerek, müvekkilinin davalı bankaya borçlu bulunmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkili bankadan 12/05/1997 tarihinde kredi kartı aldığını ve kullandığını, borcun ödenmemesi üzerine cari hesabın 10/09/2002 tarihinde katedildiğini, müvekkili bankanın 12/09/2002 tarihinde borçlulara ihtarname göndererek borcun ödenmesini talep ettiğini, 12/09/2002 tarihinden sonra işlemeye başlayan 10 yıllık zamanaşımının 06/01/2012 tarihinde 347,80TL" nin tahsil edilmesiyle kesildiğini ileri sürerek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalı banka tarafından davacı hakkında ödenmeyen kredi kartı borcu nedeniyle 02/10/2002 tarihinde ilamsız icra takibi başlatılarak zamanaşımının kesildiği, takip tarihinden itibaren başlayan zamanaşımı ise davalıdan 06/01/2012 tarihinde 347,85TL"nin davalıdan tahsili ile yeniden kesildiği dolayısıyla alacağın zamanaşımına uğramadığı gerekçesiyle davacının davalı bankaya 4.223,10TL dışında borcunun bulunmadığının tespitine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dava menfi tespit istemine ilişkindir. Mahkemece davacının borçlu olmadığı miktar belirlenip menfi tespit yönünde karar verilmesi gerekirken, davanın mahiyetine uygun düşmeyecek şekilde HMK m. 297. hükmüne aykırı olarak infazda tereddüt yaratacak şekilde karar verilmesi doğru olmamış mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 15/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.