Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/15249 Esas 2016/11164 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/15249
Karar No: 2016/11164
Karar Tarihi: 24.05.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/15249 Esas 2016/11164 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davalı işyerinde çalıştığı dönemde eksik ödenen üret farkı alacaklarının ödenmesi talebinin kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. Ancak, harçtan muaf olan davalının harçla sorumlu tutulması ve yanlış yargılama giderlerinin tahakkuk ettirilmesi hatalı bulunmuştur. Bu nedenle, hüküm fıkrasının harç ve yargılama giderine ilişkin 2. ve 3. bendi çıkartılmış ve yerine davalının harçtan muaf olduğuna dair ibareler eklenerek, davacının yargılama gideri talebinin kısmen kabul edilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 392 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/J maddesi belirtilmiştir.

7. Hukuk Dairesi 2015/15249 E. , 2016/11164 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi
.
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ...’nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde işçi olarak çalışmakta iken kadrolu işçi olmadan önceki dönemdeki çalışmalarının kadro ve derecesinin belirlenmesinde göz önüne alınmadığından eksik ödenen üret farkı alacaklarının ödenmesini talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece kesinleşen derece ve kademe tespiti nedeniyle TİS"den doğan alacak taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, 392 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/J maddesi uyarınca davalı ... harçtan muaf olmasına rağmen harçla sorumlu tutulması ile davacı tarafından 26.07.2013 tarihinde 130,00 TL, 06.08.2013 tarihinde 200,00 TL olmak üzere toplam 330,00 TL gider avansı yatırıldığı ve 298,00 TL yargılama gideri yapılarak 32,00 TL gider avansı arttığı halde davacı tarafından yatırılan peşin harcın yargılama giderlerine katılarak toplam 536,25 TL yargılama gideri yapıldığının tespiti ile yargılama giderlerinin hüküm altına alınması hatalı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının harç ve yargılama giderine ilişkin 2. ve 3. bendinin çıkartılarak yerine;
“2-Davalı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından peşin olarak yatırılan toplam 234,50 TL harcın istek halinde davacıya iadesine,

3-Davacının yaptığı 298,00 TL yargılama giderinden kabul red oranına göre hesaplanan 252,00 TL"sinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, artan kısmın kendi üzerinde bırakılmasına, artan 32,00 TL gider avansından karar tebliği için 18,00 TL"nin düşülmesi sonucu kalan 14,00 TL"nin karar kesinleştiğinde davacıya iadesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 24.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.