Rüşvet almak ve rüşvet vermek suçlarından yargılanan sanıkların; 5237 sayılı Yasanın 252/1. maddesi uyarınca cezalandırılmalarına ilişkin, Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesince verilen 20.07.2006 gün ve 45-189 sayılı hükmün, sanıkların müdafileri ile katılan vekili tarafından temyiz edilerek, Yargıtay 5. Ceza Dairesince 25.06.2007 gün ve 14012-5582 sayı ile “sanıklar hakkında beraat yerine, mahkûmiyet hükmü verilmesi” isabetsizliğinden bozulması üzerine, Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesince 15.02.2008 gün ve 143-14 sayı ile önceki hükümde direnilmiştir.
Hükümlerin, sanıklar müdafileri, yerel Cumhuriyet savcısı ve katılan vekili tarafından temyiz edilmiş olması nedeniyle, Yargıtay C.Başsav¬cılığının “bozma” istekli 16.12.2008 gün ve 243574 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay Birinci Başkan¬lığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerek¬çelerle karara bağlan¬mıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
İnceleme, direnme kararı ile sınırlı olmak üzere; sanıklardan A.A..hakkında, T. K.. ve A. T..’dan; sanık A. D..hakkında, A.T..’dan; N.Y.. hakkında, T.K..’dan; H. Y.. hakkında, İ.A..’tan; H. S.. hakkında T. K..’dan rüşvet almak suçları ile T. K..hakkında, A.  A..’a rüşvet vermek suçundan verilen hükümlere hasren yapılmıştır. 
Yerel Mahkeme ile Özel Daire arasındaki uyuşmazlık, sanıkların atılı suçları işleyip işlemediklerine ilişkin ise de; inceleme sırasında saptanan imza eksikliğinin Yargıtay İç Yönetmeliğinin 27. maddesi uyarınca öncelikle ele alınıp ön mesele olarak görüşülmesi gerekmiştir.
Dosya, bu konuyla sınırlı olmak suretiyle incelendiğinde;
Bozmadan sonra, 15.02.2008 tarihinde yapılan duruşmaya ait tutanağın hüküm fıkrasının bir kısmını da içeren 16. sayfasının üye hakimlerce ve zabıt katibi tarafından imzalandığı, buna karşılık mahkeme başkanı tarafından imzalanmadığı; buna karşılık, tutanağın diğer sayfaları ile gerekçeli kararın tüm sayfalarının ise mahkeme başkanı, üye hakimler ve zabıt katibi tarafından imzalandığı görülmüştür.
 5271 sayılı CYY’nın 219. maddesinin 1. fıkrasındaki; “Duruşma için tutanak tutulur. Tutanak, mahkeme başkanı veya hakim ile zabıt katibi tarafından imzalanır” hükmü ile aynı Yasanın 232. maddesinin 7. fıkrasında yer alan; “….Hükümlerin nüshaları ve özetleri mahkeme başkanı veya hakim ile zabıt katibi tarafından imzalanır ve mühürlenir” şeklindeki düzenleme birlikte değerlendirildiğinde; duruşma tutanaklarının ve hükümlerin nüshaları ile özetlerinin heyet halinde çalışan mahkemelerde mahkeme başkanı ve zabıt katibi, diğer mahkemelerde ise hakim ve zabıt katibi tarafından imzalanmasının zorunlu ve yeterli olduğu sonucuna ulaşılmaktadır. CYY’nın 232. maddesinin 4. fıkrasında yer alan; “Karar ve hükümler bunlara katılan hakimler tarafından imzalanır” şeklindeki düzenlemeden de, karar ve hükümleri kapsayan tüm sayfaların başkan ve zabıt katibi tarafından, hükmün son bulduğu kısmın ise iştirak etmiş olan tüm hakimlerce imzalanması gerektiği biçiminde anlaşılması gerekmektedir. Nitekim, Ceza Genel Kurulunun duraksamasız kararları da bu şekildedir.
Somut olayda, duruşma tutanağının hüküm fıkrasının bir bölümünü de içeren 16. sayfasının, mahkeme üyeleri ve zabıt katibi tarafından imzalanmakla birlikte, mahkeme başkanınca imzalanmamış olması 5271 sayılı CYY’nın 219/1, 232/7 ve 232/4. maddelerine aykırılık oluşturmaktadır.   
Bununla birlikte, her ne kadar Ceza Genel Kurulundaki inceleme direnmeye konu edilen hükümlere hasren yapılmış ise de; belirlenen hukuka aykırılığın mahiyeti itibarıyla Genel Kurulca verilecek kararı direnmeye konu edilen hükümlere hasretmek mümkün görülmediğinden;  direnilen, uyulan ve yeni hüküm sayılan kısımları da dahil olmak üzere temyize konu edilen hükmün bir bütün halinde, sair yönleri incelenmeksizin usule aykırılık nedeniyle bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
1- Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesinin 15.02.2008 gün ve 143-14 sayılı hükmünün; sair yönleri incelenmeksizin, belirtilen usule aykırılık nedeniyle BOZULMASINA,
2- Dosyanın Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.09.2009 günü yapılan müzakerede tebliğnameden farklı düşünceyle, oybirliği ile karar verildi.