Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davalı işverence davacının iş akdinin haksız ve geçersiz nedenle feshedildiğini iddia ederek hak etmiş olduğu kıdem tazminatı ile fazla mesai, hafta tatili, milli bayram ve genel tatil çalışma ücreti ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili , davacının iş akdini kendisinin feshettiğini beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucu toplanan delillere ve alınan bilirkişi raporuna itibarla fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücret taleplerinin reddi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının iş akdinin feshi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacı dava dilekçesi ile iş akdinin işverence haksız nedenle feshedildiğini iddia etmiştir. Davalı işveren davacının kendisinin işten ayrıldığını iddia etmiştir. Mahkemece davacı asilin dosyaya sunulu bulunan istifa dilekçesi içeriğine göre 08/01/2011 tarihinden geçerli olmak üzere iş akdini sonlandırdığı, davacı asilin 6 yıllık kıdeminin bertaraf edecek şekilde işinden ayrılmasının hayatın olağan akışına uygun olmadığı, davacıya davaya konu çalışma dönemine ilişkin ücret alacaklarının ve ilave yevmiye/harcırahlarının tam ve zamanında ödendiğinin davalı yanca kanıtlanmadığı, davacı asilin 2011/1133 Esas sayılı dava dosyası kapsamında tanık sıfatı ile tespit edilen beyanında da iş akdini son iki aylık ücret ve son seferine ilişkin harcırahını alamaması nedeniyle sonlandırdığını beyan ettiği, bu itibarla davacı asilin iş akdinin feshinde 4857 sayılı Yasanın 25/2-e hükmü kapsamında haklı nedene dayandığı gerekçesiyle kıdem tazminatının kabulüne karar verilmiştir. Dosya içerisinde yer alan davacının imzasına itiraz etmediği el yazılı istifa dilekçesinde 08.01.2011 tarihi itibari ile kendi isteği ile işten ayrıldığını beyan etmiştir. Davacının tanık olarak dinlenmiş olduğu mahkemenin 2011/1133 Esas sayılı dosyasının 01/02/2012 tarihli 2. celsesinde “….... ilinden döndükten sonra işten ayrılacağımı davalı işyerine bildirdim. Ayrıca işten ayrılacağıma dair kendi el yazımla istifa dilekçesi yazarak davalı işyerine verdim. Bu istifa dilekçesinde son iki aylık ücret alacağımı alamadığım için ve son gittiğim seferdeki harcırahımı alamadığım için vermiştim çünkü ben de ev geçindiriyorum. Bu nedenle oradaki işimden ayrıldım. Yaklaşık bir ay sonra başka bir yerde işe başladım…” şeklinde yeminli beyan verdiği görülmüştür. Dosya kapsamına göre davacının son iki aylık ücret alacağı ile son sefere ait harcırahını alamadığından iş akdini feshettiği anlaşılmış ise de mahkemece davacının tanık olarak vermiş olduğu yeminli beyanı kendisini bağlamakta olduğundan bu alacaklarını gerçekten alıp almadığı araştırılarak fesih konusunda bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir.
3-Davacının ücret seviyesi noktasında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda , davacı ücretinin net 1.300,00 TL olduğunu ayrıca sefer primi aldığını iddia etmiştir. Davacı tanıkları davacının aylık net 800,00 TL ücret aldığını ve gidilen yola göre harcırah aldığını beyan etmişlerdir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının net 1.000,00 TL ücret ve günlük ortalama brüt 26,77 TL sefer primi aldığının kabulüne göre hesaplama yapılmıştır. Davacı mahkemenin 2011/1133 Esas sayılı dosyasının 01/02/2012 tarihli 2. celsesinde tanık olarak vermiş olduğu yeminli beyanında “..davacı ile birlikte aylık net 800,00 TL maaş alıyorduk Ayrıca yola gittiğimizde harcirah da alıyorduk. Haftada yaklaşık iki sefer yapıyorduk. ... gibi yakın mesafelere 3 veya daha çok sefer yapıyorduk. Gittiğimiz yere göre yol harcirahı alıyordu...” şeklinde ücret seviyesi ile ilgili açıklamada bulunmuştur. Davacının net 800,00 TL ücrete ilave günlük ortalama brüt 26,77 TL sefer primi aldığının kabulü ile mahkeme huzurunda ki bu yeminli beyanı kendisini bağlamakta olduğundan mahkemece bu husus gözden kaçırılarak emsal dosyalarda belirlenen ücrete göre net 1.000,00 TL ücret ve günlük ortalama brüt 26,77 TL sefer primi aldığının kabulüne göre alacakların hesaplanıp hüküm altına alınması hatalı olup bozma nedenidir
O halde davalı vekilinin bu yönlere ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan karanın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 24/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.