Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/759 Esas 2019/7744 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/759
Karar No: 2019/7744
Karar Tarihi: 20.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/759 Esas 2019/7744 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında Gaziosmanpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan 10 ay hapis cezası verilmiştir. Karar sanığın yokluğunda verilmiş ve Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi gereğince MERNİS adresi olan Bayırköy-Merkez/Bilecik'teki adresine 31/12/2013 tarihinde tebliğ edilmiştir. Karar temyiz edilmemiş ve 08/01/2014 tarihinde kesinleşmiştir. Sanık bir haftalık süre içerisinde temyize göndermek zorundaydı ancak cezaevinden 06/11/2014 tarihinde dilekçesi ile hükmü temyiz etmiştir. Yerel mahkeme 10/11/2014 tarihli kararı ile temyiz talebini reddetmiştir. Ancak bu kararın sadece tebliği yapılmış ve okunup anlatılmamıştır. Bu nedenle yapılan incelemede, temyiz isteminin yerinde görülmediği ve kabul edilmediği sonucuna varılmıştır. Sonuç olarak, temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi
- CMUK'un 310. maddesi
- CMK'nun 35/3. maddesi

17. Ceza Dairesi 2019/759 E. , 2019/7744 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet, istinaf başvurusunun esastan reddi

Yerel mahkemece sanık hakkında 10/11/2014 tarihli ek kararı ile hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Gaziosmanpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/10/2013 tarih, 2012/1065 Esas ve 2013/1034 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan 10 ay hapis cezasına hükmedildiği, kararın sanığın yokluğunda verildiği ve sanığa Tebligat Kanunu"nun 21. maddesi gereğince MERNİS adresi olan Gazi Mahallesi 1. Sokak No:17 İç kapı No:17 Bayırköy- Merkez/Bilecik adresinde 31/12/2013 tarihinde tebliğ edildiği, kararın temyiz edilmemesi nedeni ile sanık yönünden 08/01/2014 tarihinde kesinleştiği, sanığın söz konusu kararı CMUK"nun 310. maddesi gereğince bir haftalık yasal süre içerisinde temyiz etmesi gerekirken cezaevinden göndermiş olduğu 06/11/2014 tarihli dilekçesi ile hükmü temyiz ettiği, bunun üzerine yerel mahkemenin 10/11/2014 tarihli ek kararı ile temyiz talebini reddettiği, bu ek kararın ise cezaevinde bulunan sanığa 5271 sayılı CMK’nun 35/3. maddesi uyarınca sanığa kararın okunup anlatılması gerektiği halde sadece kararın tebliği ile yetinildiği ve bu haliyle 12/11/2014 tarihinde yapılan tebligatın geçersiz olduğu, sanığın 31/08/2016 tarihli verdiği temyiz dilekçesinin bu ek karara yönelik ve temyiz isteminin süresinde olduğu ve bundan sonra yapılan işlemlerin yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen 02/10/2013 tarihli kararın, sanığın MERNİS adresine usulüne uygun olarak 31/12/2013 tarihinde tebliğ edildiği, bu kararın sanık tarafından CMUK"nun 310/1. maddesindeki bir haftalık temyiz süresini geçirdikten sonra 06/11/2014 tarihinde temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında; dosya içeriğine ve gerekçeye göre, temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan 10/11/2014 tarih, 2012/1065 Esas ve 2013/1034 Karar sayılı temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 20/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.