Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/7568 Esas 2019/7889 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7568
Karar No: 2019/7889
Karar Tarihi: 06.03.2019

Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/7568 Esas 2019/7889 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanık basit cinsel saldırı suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mağdurenin beyanının ani ve kesintili olduğu için suçun sarkıntılık düzeyinde kaldığına karar verilmiştir. Bu nedenle, daha önce yürürlüğe giren ve suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanunla sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümlerinin farklı olması durumunda, failin lehine olan kanun uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, temel ceza belirlenirken, kanun maddesinde yer alan ifadelerin tekrarlanması yerine, dosya içeriğine göre alt sınırdan makul bir oranda uzaklaşılarak temel cezanın belirlenmesi gerektiği belirtilerek, hükmün bozulması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 7/2. maddesi-fıkrası, 53. maddesi ve 61. maddesi, 6545 sayılı kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 102, 103, 104 ve 105. maddeleri gösterilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2015/7568 E. , 2019/7889 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdure beyanı, savunma ile tüm dosya içeriğinden, sanığın bir eliyle mağdurenin ağzını kapatıp diğer eliyle kalçasını okşaması şeklindeki eyleminin ani ve kesintili şekilde gerçekleşip, süreklilik arz etmemesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığının anlaşılması karşısında, hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlendiği ve 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmemesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kabule göre;
5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin birinci fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlar ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki alt ve üst sınırlar arasında takdir hakkı kullanılırken dosya içeriğine göre alt sınırdan makul bir oranda uzaklaşılarak temel cezanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, kanun maddesinde yer alan ifadelerin tekrarlanması suretiyle temel cezanın alt sınırdan daha fazla uzaklaşılarak belirlenmesi neticesinde aynı Kanunun 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi ile hak ve nasafet kurallarına muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 06.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.