MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Asıl karar; Mahkumiyet


Sanığın yokluğunda verilen kararın, aynı zamanda bilinen en son adresi olan MERNİS adresine öncelikle Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebliği gerekirken, doğrudan Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz olması; öğrenme üzerine 10.07.2015 tarihli dilekçesi ile sanığın her ne kadar infazın durdurulması, eski hale getirme, kanun yararına bozma” talebinde bulunmuş ise de, asıl talebinin hükmü temyiz etme olduğu kabul edilip, “eski hale iade” talebinin reddi yönünde gerekçesiz olarak verilen 18.08.2015 tarihli ek kararın kaldırılması ile yapılan incelemede:
Karar başlığında, “18/10/2011" olarak yanlış yazılmış olan suç tarihinin, defter ve belgeleri isteme yazısının tebliğ tarihi olan 18/10/2011 tarihini izleyen 16. gün olduğundan 03/11/2011 olarak mahkemece düzeltilmesi ve ... sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 22.05.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.