Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5560 Esas 2019/12471 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5560
Karar No: 2019/12471
Karar Tarihi: 12.06.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5560 Esas 2019/12471 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar temyiz edilmiş ve incelenmiştir. Kararda, sanığın psikolojik sorunları olduğunu beyan eden tanık babası tarafından Adli Tıp Kurumu veya Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi heyet raporu alınmadan hüküm kurulduğu, sanığın katılanı bir tava ile yaralaması nedeniyle TCK'nin 86/2. maddesi uyarınca cezası artırılması gerektiği ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerinin iptali sonrasında sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle karar bozulmuştur. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı TCK, 32. maddesi
- 5237 sayılı TCK, 86/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK, 86/3-e hükmü
- 5271 sayılı CMK, 226. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümleri

3. Ceza Dairesi 2019/5560 E. , 2019/12471 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Soruşturma aşamasında sanığın babası olan tanık ..."ın sanığın pisikolojik sorunları olduğunu ve tedavi gördüğünü beyan ettiği anlaşılmakla, sanık ..."ın suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK"nin 32. maddesi gereğince işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılamadığı veya bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olup olmadığının saptanması için Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Dairesinden veya tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden ya da Fakültelerinin Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Başkanlıklarından heyet raporu alınması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Oluşa ve dosya kapsamına göre, katılan soruşturma aşamasında sanığın önce tava ile saldırdığı katılanın engellemesi üzerine sanığın parmağını ısırdığını beyan ettiği, katılan hakkında düzenlenen adli muayene raporunun katılanın beyanı ile uyumlu olduğu, sanığın soruşturma aşamasında 21.05.2015 tarihli ifadesinde eline tava alarak katılana evden gitmesini söylediğini beyan ettiği anlaşılmakla, sanığın katılana kasten yaralamaya yönelik birden çok eyleminin aynı anda gerçekleştirilmesi nedeniyle olay bir bütün olarak değerlendirilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi uyarınca belirlenen temel cezadan, suçun TCK’nin 6/1-f hükmü kapsamında silahtan sayılan tava ile işlenmiş olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi hükmü gereğince ek savunma hakkı verilerek TCK"nin 86/3-e hükmü gereğince (½) oranında arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı açısından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 12.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.