Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/17456 Esas 2013/29870 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, kocanın reddedilen boşanma davası ile kadının davasında vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı kadın tarafından harcı yatırılarak usulüne uygun şekilde açılmış bir karşı dava bulunmaması, mahkemece her ne kadar her iki davanın reddine karar verilmiş ise de, davacı koca yararına vekalet ücreti takdir edilmemiş olmasının bu nedenle sonuç itibariyle doğru olduğunun anlaşılmasına göre davacının bu yöne ilişkin temyiz itirazı yersizdir.
2-Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, tarafların Avusturya Wiener ilçe mahkemesi kararı ile boşandıklarına ilişkin olarak mahkemeye yabancı mahkeme boşanma kararı ve tercüme evrakı sunmuş iseler de, bu yabancı mahkeme ilamının usulüne uygun olarak Türk Mahkemelerince tanındığına ilişkin herhangi bir kaydın bulunmadığı anlaşılmaktadır. Yabancı mahkeme ilâmının kesin delil veya kesin hüküm olarak kabul edilebilmesi yabancı ilâmın tenfiz şartlarını taşıdığının mahkemece tespitine bağlıdır(5718 sayılı Milletler Arası Özel Hukuk Usulü Kanunu mad. 58). Bu husus gözetilmeden, tarafların sundukları deliller birlikte değerlendirilerek işin esası hakkında hüküm kurulması gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın usulen reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.17.12.2013(Salı)