Danıştay 4. Daire 2021/5737 Esas 2021/4681 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/5737
Karar No : 2021/4681

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, gayrimenkul alım satım faaliyeti nedeniyle elde ettiği gelirin bir kısmını kayıt dışı bıraktığından bahisle 2011/2, 3, 4, 6, 7, 9 ,12 dönemlerine ilişkin re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının birden fazla gayrimenkul alım-satımında bulunduğu hususunun sabit olduğu, satışlarının bir organizasyon dahilinde devamlılık arzettiği anlaşıldığından anılan faaliyeti dolayısıyla davacı tarafından ticari kazanç elde edildiği ileri sürülerek alıcının beyan ettiği satış bedelleri ile davacının beyan ettiği bedeller üzerinden takdir edilen matrah üzerinden yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık; dava konusu vergi ziyaı cezalarına uygulanan tekerrüre 2011 takvim yılına ilişkin vergi ziyaı cezasının dayanak alındığı, ancak cezanın kesinleştiği tarihi takip eden yılın başından başlamak üzere tekerrür uygulanması olanaklı bulunduğundan, dava konusu vergi ziyaı cezalarının dönemi nazara alındığında tekerrür şartlarının gerçekleşmediği anlaşıldığından, dava konusu katma değer vergileri üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılmasında ise hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Tekerrür uygulamasının hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 29/09/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Davacı adına, gayrimenkul alım satım faaliyeti nedeniyle elde ettiği gelirin bir kısmını kayıt dışı bıraktığından bahisle 2011/2, 3, 4, 6, 7, 9 ,12 dönemlerine ilişkin re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istemiyle açılan davada Dairemizce verilen bozma kararına uyularak Vergi Mahkemesince verilen, tek kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yönünden davanın kısmen reddine, vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle artırılan kısmı yönünden ise kısmen kabulüne ilişkin kararın kabule ilişkin kısmı davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.
Her ne kadar Vergi Mahkemesince yapılan ve davalı idareden uygulanan tekerrüre ilişki bilgi belgelerin istenilmesine ilişkin 18/03/2021 tarihli ara karara, davalı idarece verilen 25/03/2021 tarihli cevapta, tekerrüre 2011 yılına ait tapu vergi harcının esas alındığı belirtilmiş ise de; yine Vergi Mahkemesince yapılan 26/09/2018 tarihli ara karara davalı idarece 03/10/2018 tarihinde verilen cevapta ibraz edilen bilgi belgelerin incelenmesinden; dava konusu tarhiyata ilişkin vergi ziyaı cezasının uygulanmasında esas alınan cezanın; 03/06/2008 tarihinde düzenlenen, 29/07/2008 tarihinde davacıya tebliğ edilen ve davacı tarafından ödenerek 11/08/2008 tarihli tahakkuk fişiyle kesinleşen ihbarname içeriği 2005/2 dönemine ilişkin katma değer vergisine uygulanan vergi ziyaı cezası olduğu anlaşıldığından; dava konusu 2011 yılına ilişkin yapılan tarhiyatta kesilen vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanarak artırılmasında hukuka aykırılık bulunmadığı görüşüyle vergi ziyaı cezasının tekerrüre ilişkin kısmını kaldıran Vergi Mahkemesi kararını onayan Dairemiz kararına katılmıyorum.