2. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/17442 Karar No: 2013/29859
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/17442 Esas 2013/29859 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2013/17442 E. , 2013/29859 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Balıkesir 2. Aile Mahkemesi TARİHİ :11.04.2013 NUMARASI :Esas no:2012/590 Karar no:2013/241
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı (koca) tarafından kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2- Mahkemece davalı kocanın fiziksel şiddet uyguladığı ve kadının da bu nedenle ailesine sığındığı belirtilerek davacı kadın yararına manevi tazminata (TMK mad 174/2) hükmedilmiş ise de; davalı kocanın şiddet eyleminin dava tarihinden altı yıl önce gerçekleştiği, bu eylemden sonra tarafların uzun süre birlikte yaşadıkları, bu nedenle davacı kadının, kocanın bu kusurunu affettiği, en azından hoşgörüyle karşıladığının kabulü gerekir. Affedilen veya hoşgörü ile karşılanan olaylar taraflara kusur olarak yüklenemez. Boşanma sebebiyle manevi tazminata hükmedebilmek için, tazminat talep eden tarafın kusursuz veya diğer tarafa göre daha az kusurlu olması yanında; boşanmaya sebep olan olayların kişilik haklarını zedelemiş olması da gereklidir (TMK.md. 174/2). Mahkemece tespit edilmemiş olmakla birlikte davalı kocanın birlik görevlerini ihmal ettiği yapılan soruşturma ve toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Davalının bu kusuru ise, davacının kişilik haklarına saldırı niteliğinde olmadığı gibi; dosyada kişilik haklarına saldırı olarak kabul edilebilecek kocadan kaynaklanan başkaca maddi bir hadisenin varlığını gösteren bir kanıt da bulunmamaktadır. Bu durumda, Türk Medeni Kanununun 174/2, maddesi koşulları kadın yararına gerçekleşmemiştir. Öyleyse, davacının manevi tazminat isteğinin reddi gerekirken, yazılı şekilde manevi tazminata hükmedilmesi doğru bulunmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple manevi tazminat yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeplerle ONANMASINA. temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 17.12.2013 (Salı)