Hakaret ve tehdit suçlarından sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 125/1, 125/4, 106/1-2. cümle, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince, 1.740,00 ve 500,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair, Ankara 17. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 04/04/2019 tarihli ve 2018/51 esas, 2019/631 sayılı kararının, Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 18/11/2019 gün ve 94660652-105-06-15189-2019-Kyb sayılı istemleri ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/12/2019 gün ve 2019/117977 sayılı bozma düşüncesini içeren ihbarnamesiyle Daire"ye gönderilmiş olduğu görülmekle, dosya incelendi:
Kanun yararına bozma isteyen ihbarnamede;
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 08/07/2019 tarihli ve 2019/2700 esas, 2019/12780 karar sayılı ilâmında, "...sanığın sabıkasında görülen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK"nın 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez." cümlesi eklenmiş ise de, daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararın kesinleşme tarihleri itibariyle (20.05.2014) engel oluşturmaması karşısında; yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak, takdiri indirim uygulanan sanık hakkında, diğer koşullar değerlendirilmeden, daha önceden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiğinden dolayı kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,..." şeklinde belirtildiği üzere, adlî sicil kaydına göre sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Eskişehir 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 03/05/2013 tarihli ve 2012/861 esas, 2013/386 sayılı kararının 14/05/2013 tarihinde kesinleştiği, söz konusu kararın kesinleşme tarihi itabarıyla yeniden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine engel teşkil etmeyeceği cihetle, takdiri indirim uygulanan sanık hakkında, diğer koşullar değerlendirilmeden, adli sicil kaydında evvelce hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı bulunduğundan bahisle, kanunî olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma talebinin içeriğine, ihbarname tarihine, Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 30/01/2019 gün ve 2019/1 sayılı iş bölümü kararına göre, sanık hakkında, TCK’nın 106/1. maddesinin ikinci cümlesi kapsamında sair tehdit, aynı Kanunun 125/1. maddesi uyarınca hakaret suçlarından hükümler kurulmuş bulunmakla, en ağır yaptırımı içeren suçun hakaret suçu olduğu ve bu nedenle işin incelenmesinin Yüksek 18. Ceza Dairesi"nin görevine girdiği anlaşıldığından, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daire"ye GÖNDERİLMESİNE, 08/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.