Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs - nitelikli olası kastla öldürme - olası kastla yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/534 Esas 2019/3597 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs, nitelikli olası kastla öldürme, olası kastla yaralama
HÜKÜM : ..., ..., ... hakkında; mahkumiyet,

TÜRK MİLLETİ ADINA

Cumhuriyet savcısının 25.12.2015 tarihli yasal süresindeki müddeti muhafaza talebinde ve 25.01.2016 tarihli yasal süresindeki gerekçeli temyiz isteminde verilen kararın bozulmasını istediği, ilk derece mahkemesi tarafından kurulan hükümler incelendiğinde 1982 doğumlu ... hakkında kurulan hükümler haricindeki hükümlerin esas hakkında verilen mütalaa ile uyum içinde bulunduğu, Cumhuriyet savcısının 25.01.2016 tarihli gerekçeli temyiz isteminin 2. paragrafında özetle keşif yapılmaksızın eksik kovuşturmayla verilen mahkumiyet ve beraat kararlarının usul ve yasaya aykırı olduğunun zikredildiği, 3. paragrafında özetle maddi gerçeğin ortaya çıkarılması müşteki Cengiz ile sanıkların yüzleştirilmesi ve tanık ...’un dinlenmesi gerektiğinin zikredildiği, yine gerekçeli temyiz isteminin “sonuç ve talep” başlıklı bölümünde “usul ve yasaya uygun olmayan kararın sanık lehine bozulmasına karar verilmesi kamu adına arz ve talep olunur” ibaresinin geçtiği dikkate alındığında, Cumhuriyet savcısının hangi hükümleri hangi sebeple ve sanıkların lehine ya da aleyhine temyiz ettiği gerekçeli temyiz isteminin kapsamından anlaşılamadığından, CMUK’un 314. maddesi uyarınca Cumhuriyet savcısına, hangi hükümleri hangi sebeple ve sanıkların lehine ya da aleyhine temyiz ettiği açıklattırılarak, bu husustaki eksikliğin giderilmesi ile,
22.10.2015 ve 01.12.2015 tarihli celselerde zabıt katibi ...’in (152122), ıslak veya elektronik imzasının bulunmadığı anlaşılmakla, bu eksikliğin giderilmesi ile,
Katılan ...’un yokluğunda verilen kararın, Tebligat Kanunu 10. maddesi uyarınca öncelikle bilinen en son adresine, bilinen en son adresinin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde ise adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresine tebliğ edilmesi gerekirken, bilinen en son adresi olan 14.10.2015 tarihli dilekçesinde bildirdiği adresi yerine başka bir adresine tebliğe çıkarıldığı ve Tebligat Kanununun 21. maddesi uyarınca işlem yapıldığı anlaşılmakla, kararın usulüne uygun şekilde tebliği ile, tebligatı gösteren belge, verilirse temyiz dilekçesi ile birlikte ve bu halde ek tebliğname düzenlendikten sonra dosyanın Dairemize iadesi için mahkemesine gönderilmek üzere incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.07.2019 gününde oy birliği ile karar verildi.