Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12271 Esas 2020/3460 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12271
Karar No: 2020/3460
Karar Tarihi: 26.02.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12271 Esas 2020/3460 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığı ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmiş. Konut dokunulmazlığı ihlali suçuna ilişkin hüküm temyiz edilmemiştir. Hırsızlık suçuna ilişkin hüküm ise sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunduğu için bozulmuştur. Ancak, suç tarihi itibarıyla asgari hadden neden uzaklaşıldığı tam olarak açıklanmamış, ceza tayini fazla yapılmış, yasal artırım oranı aşılmış ve indirim oranları yanlış hesaplanmıştır. Anayasa Mahkemesinin bir kararına da atıfta bulunulmuştur. Bu nedenlerle hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri olarak ise:
- 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesi (tekerrür)
- 142/2-d maddesi (hırsızlık suçu için ceza düzenlemesi)
- 5237 sayılı TCK’nun 143/1 maddesi (yasa gereği artırım oranı)
- TCK’nın 62.maddesi (indirim oranı)
- TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi (Anayasa Mahkemesi iptal kararı)

17. Ceza Dairesi 2019/12271 E. , 2020/3460 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü;
I)Sanık hakkında konut dokunulmazlığı ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II)Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
Tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Suç tarihi itibarı ile 142/2-d maddesine ilişkin 3 yıldan 7 yıla kadar hapis cezasına hükmedilmesi düzenlemesi mevcut olduğu halde, suça konu eşyaların değeri ve suçun işleniş şekli dikkate alındığında asgari hadden neden uzaklaşıldığı da tam olarak açıklanmadan fazla ceza tayini,
2)Sanık hakkında eylemin gece vakti işlenmesi nedeni ile cezasından artırım yapılırken suç tarihine göre 5237 sayılı TCK"nun 143/1 gereği yasal artırım oranı olan cezanın 1/3’üne kadar oranından fazla olmak üzere 1/2 oranında artırım yapılarak sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
3) TCK’nın 62.maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken “2 yıl 1 ay yerine” “1 yıl 13 ay hapis” cezası tayini
4)Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 26.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.