MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Hükümlü ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dairemizin 02/05/2017 tarih, 2014/34654 -2017/4902 sayılı kararındaki, sanık ... hakkındaki bozmanın, aynı suçu işleyen ve kararı temyiz etmeyerek hakkındaki hüküm kesinleşen hükümlü ...’a sirayet ettirilmesinin, hükümlüye, bozmadan sonra verilen 04/10/2018 tarihli hükmü temyiz hakkı vermeyeceği ve sirayet müessesesinin yasal sonucu gereği hükümlünün bu hükmü temyiz etme yetkisi bulunmadığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın, gündüz vakti müştekinin iş yerinden suça konu malları çalması şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasa"nın 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerine göre hesaplanan 12 yıllık zamanaşımının suçun işlendiği 02/05/2008 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8.maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 20/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.