Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/6936 Esas 2013/29817 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/6936
Karar No: 2013/29817

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/6936 Esas 2013/29817 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2013/6936 E.  ,  2013/29817 K.

    "İçtihat Metni"

     MAHKEMESİ :Kayseri 5. Aile Mahkemesi
    TARİHİ :17.12.2012
    NUMARASI :Esas no:2011/817 Karar no:2012/985

    Taraflar arasındaki "nafaka" davası ile davalı tarafından açılan "boşanma"ya ilişkin karşı davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (koca) tarafından, her iki dava yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 17.12.2013 günü temyiz eden davalı-karşı davacı A. B.. ile vekili gelmediler. Karşı taraf davacı-karşı davalı R. B.. vekili Av. İ. K..geldi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı (koca)"nın, kadının kısmen kabul edilen tedbir nafakası davasına ilişkin temyiz itirazları yersizdir.
    2-Reddedilen boşanma davasına ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
    Yapılan soruşturma ve toplanan delillerle "tarafların karşılıklı olarak birbirlerine fiziksel şiddet uyguladıkları, bu nedenle ceza mahkemesince mahkumiyetlerine karar verildiği, birlikte yaşamaktan kaçındıkları, ayrıca davalı-karşı davacı kocanın eşine ve eşinin ilk evliliğinden olan kızına hakaret ettiği, davacı-karşı davalı kadının ise eşine "senin kaşına gözüne gelmedim, parana geldim" demek suretiyle aşağıladığı; böylece tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi gereken davranışları sonucu, evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davalı-karşı davacı koca boşanma davası açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK md. 166/1) karar verilecek yerde yetersiz gerekçe ile kocanın boşanma davasının reddi doğru bulunmamıştır.
    SONUÇ:Davalı-karşı davacı kocanın, reddedilen boşanma davasına yönelik temyiz itirazının kabulü ile hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, davalı-karşı davacı kocanın, kadının tedbir nafakası davasına yönelik temyiz itirazları yönünden hükmün 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.17.12.2013 (Salı)

     

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.