Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/9505 Esas 2018/6815 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/9505
Karar No: 2018/6815
Karar Tarihi: 08.11.2018

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/9505 Esas 2018/6815 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı tarafından hakaret edildiğini ve saldırıya uğradığını öne sürerek manevi tazminat istemiş ancak mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Davacı bu kararı temyize götürmüş ve Yargıtayca incelenerek hüküm bozulmuştur. Ceza mahkemesinde davalının hakaret ve yaralamaya teşebbüs suçlarından adli para cezası aldığı kesinleştiği için davacı yararına uygun bir miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri: Türk Borçlar Kanunu madde 74.
4. Hukuk Dairesi         2016/9505 E.  ,  2018/6815 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 22/10/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız eylemden kaynaklanan manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 19/04/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    Dava, kasten yaralama ve hakaret eylemi sebebiyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm; davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Davacı vekili; davalı tarafından davacıya hakaret edildiğini ve saldırıda bulunulduğunu, bu olay nedeniyle davalı hakkında ... 9.Asliye Ceza Mahkemesi"nde kasten yaralamaya teşebbüs ve hakaret suçlarından kamu davası açıldığını, yapılan yargılama sonucunda davalının adli para cezası ile cezalandırılmasına kesin olarak karar verildiğini ve davalının bu eylemi sebebiyle davacının manevi olarak yıprandığını belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
    Davalı, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, ceza mahkemesinde verilen mahkumiyet kararlarının miktar itibariyle kesin nitelikte olduğu nazara alınıp, dosyadaki tüm deliller değerlendirildiğinde davalının davacıya yönelik hakaret ve kasten yaralamaya teşebbüs eylemlerini gerçekleştirmediği kanaatine varılarak manevi tazminat şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
    ... 9. Asliye Ceza Ceza Mahkemesi’nin 2014/535 Esas ve 2015/70 Karar sayılı dosyasının incelenmesinde; davalının hakaret ve yaralamaya teşebbüs suçlarından adli para cezası ile cezalandırılmasına kesin olarak karar verildiği anlaşılmaktadır. Ceza Mahkemesinin, maddi vakıanın (haksız fiilin) sanık (davalı) tarafından gerçekleştirildiğine ilişkin tespiti ve sonucunda verdiği kesin mahkumiyet hükmü hukuk hakimini bağlar. (TBK 74) Bu itibarla mahkemece, davacı yararına uygun bir miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, yersiz gerekçeyle istemin tümden reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekir.
    SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.