MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK"nin 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülerek yapılan incelemede;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
A- 5271 sayılı TCK’nin 231. maddesinde düzenlenen ve sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün hukuki bir sonuç doğurmamasını ifade eden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu, doğurduğu sonuçlar itibariyle karma bir özelliğe sahip olup, koşulları şunlardır;
1- Suça ilişkin koşullar;
a)-Yargılama sonunda mahkumiyet hükmü tesis edilmesi ve 2 yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezası, b)-Suçun Anayasanın 174. maddesinde güvenceye alınan suçlardan bulunmaması,
2- Sanığa ilişkin koşullar,
)-Sanığın daha önceden kasıtlı bir suçtan mahkum olmamış olması,
b)-Suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi, (5271 sayılı CMK’nin 231/9. fıkrasına göre zararın giderilmesi koşulu derhal yerine getiremediği takdirde; sanık hakkında mağdura veya kamuya verdiği zararı denetim süresince aylık taksitler halinde ödemek suretiyle tamamen gidermesi koşuluyla da hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilir.)
c)-Mahkemece sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışı göz önünde bulundurularak sanığın yeniden suç işlemeyeceği kanaatine ulaşılması gerekmektedir.
Bunların yanı sıra 25/07/2010 tarihli ve 27652 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6008 sayılı Kanunun 7. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesinin 6. fıkrasına eklenen "Sanığın kabul etmemesi hâlinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmez." biçimindeki norm ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi sanığın kabul etmemiş bulunmaması olumsuz koşuluna da bağlanmıştır. Buna göre yukarıda anılan koşulların bulunması ve sanığında kabulü halinde mahkeme hükmün açıklanmasını geri bırakmaya karar verebilir.
TCK"nin 51. maddesi cezanın doğrudan sanığın kişiliğine uydurulmasını öngören bir kişiselleştirme müessesidir. TCK"nin 51. maddesi iki yıl veya daha az süreli hapis cezasına mahkum edilen kişinin cezası ertelenebilir. Erteleme kararı verilebilmesi için kişinin,
a-)Daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmemiş olması,
b-)Suç işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaat oluşması gerekir, şartına bağlanmıştır.
5237 sayılı TCK"nin 51. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesinin koşulları ve sonuçları aynı değildir. Sanıklar yönünden 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi resen değerlendirilmesi zorunlu iken 5237 sayılı TCK"nin 51. maddesi talep haline bağlıdır.
Ancak;
Her ikisi arasında ortak nokta mahkemenin sanığın yeniden suç işlemeyeceği kanaatına ulaşması kuralıdır.
Bu nedenle adli sicil kaydına göre sabıkasız olan sanıklar ... ve ... hakkında önce 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesinde düzenlenen koşulların bulunup bulunmadığının (gereğinde CMK"nin 231. maddesinin 9. fıkrası koşulları) değerlendirilip olumsuz sonuca ulaşıldığı takdirde, sanıklar ..., ... ve ... savunmanı Avukat ...’ün 31/10/2014 günlü dilekçesindeki erteleme talebi ile ilgili sanıklar ... ve ... yönünden cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin 5237 sayılı TCK"nin 51. maddesi ile bir değerlendirme yapılması gerektiği düşünülmeksizin; sanık ... hakkında ise, adli sicil kaydında yer alan “AG GELSENKİRCHEN” mahkemesinin kararının denetime olanak verilecek şekilde getirtildikten sonra anılan kararın CMK"nin 231. ve TCK"nin 51. maddesinde öngörülen yasal kuralların uygulanmasına bir engel teşkil edip etmediği araştırılıp saptanmadan; sanıklar hakkında “Şartları oluşmadığından 5271 sayılı CMK"nin 231/6. maddesi uyarınca sanık hakkında Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılmasına YER OLMADIĞINA” karar verilip, TCK"nin 51. maddesinin uygulanması talebi ile ilgili bir değerlendirmeye yer verilmemesi,
2- Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine, 5271 sayılı CMK"nin 326/2. maddesine aykırı biçimde ‘Yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak tahsil edilmesi’ biçiminde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 19/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.