MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 20/12/2017 tarih ve 2016/80 E. - 2017/506 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 18/10/2018 tarih ve 2018/359 E. - 2018/1056 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; İsveç"te mukim müvekkilinin bağlı şirketi olan SKF Türk Ltd. Şti’nin (SKF Türk) 1929 yılında İstanbul’da kurulduğunu ve o tarihten itibaren aralıksız ve yoğun bir şekilde faaliyetlerine devam ettiğini, müvekkilinin ülkemizde ve dünya pazarında sektörün lider kuruluşu olduğunu, davalı kurum nezdinde tescilli 2000/26385, 2014/52142, 118384, 2006/15416, 96505, 2013/96347 sayılı ve "SKF" "SKF’, "SKF’, "SKF EXPLORER”, "SKF”, "SKF INSIGHT" ibareli markalarının bulunduğunu, davalı şirketin 2014/97891 sayılı 07 ve 35. sınıflarda “NSKF BEARİNGS ITALY” ibaresinin tescili için marka başvurusunda bulunduğunu, tescil ettirilmek istenen ibarede yer alan “BEARİNG” sözcüğünün “Rulman” anlamına geldiğini ve üzerinde kullanılacağı mallar açısından ayırt ediciliğinin bulunmadığını, “ITALY” ibaresinin ise mal ve hizmetlerin menşeini ifade ettiğini, İtalya menşeili olmayan mal ve hizmetler bakımından tüketiciyi aldatıcı bir ibare olma riski taşıdığını, SKF unvanının ve markasının İsveç dilinde “İsveç Rulman Fabrikası” ibaresinin baş harfleri olduğunu ve Türkçe’de hiçbir anlam ifade etmediğini, davalı kurum kayıtları incelendiğinde, diğer bir tanınmış firma olan NKS Ltd’nin de "NKS" ibareli markasına dayanarak davalının aynı başvurusuna itiraz ettiğini, davalının dünyaca bilinen iki ayrı markanın ana unsurlarını kullanarak kendisine bir marka oluşturma yoluna gitmesinin kötü niyetli olduğunu, müvekkilinin başvuruya itirazının TPMK YİDK kararıyla reddedildiğini ileri sürerek TPMK YİDK"nın 2016-M-899 sayılı kararının iptalini, tescili halinde başvuru markasının hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı kurum vekili; markaların benzer olmadığından karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili: davanın reddini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı şirketin başvuru markasıyla davacının tanınmış "SKF+Şekil" ibareli tescilli markaları arasında, 07. sınıfta yer alan mallar ile 35. sınıfta yer alan "müşterilerin malları elverişli şekilde görmesi ve satın alması için (07. sınıfta yer alan mallar)...sergilenmesi hizmeti" hizmetler açısından görsel ve işitsel olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerliğin bulunduğu, iltibas dışında kalan mal/hizmetler yönünden, davacı tarafın markasının tanınmış olması nedeniyle davalının "SKF" ibaresine bir harf ekleyerek, asli unsur olarak göze batacak tarzda "NSKF" şeklinde yaptığı başvurusunun, davacının SKF ibareli markasının tanınmışlığından haksız yararlanacağı, onun itibarına ve ayırt edici karakterine zarar verebileceği, 556 sayılı KHK"nın 8/4 maddesindeki koşulların davacı yararına oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne, TPMK YİDK."nın 2016-M-899 sayılı kararının iptaline, davalı şirkete ait 2014/97891 sayılı “NSKF BEARİNGS ITALY” ibareli markanın hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Karara karşı davalı kurum vekili ve davalı şirket vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davalı kurum vekili ve davalı şirket vekilinin istinaf başvurularının, davacı ile aynı sektörde faaliyet gösteren davalı şirketin birçok seçenek özgürlüğü varken, rulman üretiminde tanınmış davacı markaları ile iltibasa meydan verecek derecede benzerini, marka olarak adına tescili için başvuruda bulunmasının iyiniyetli bir davranış olmadığı, ilk derece mahkemesince verilen kararın usul ve esas yönünden kanuna uygun olduğu gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı kurum vekili ve davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 04/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.