MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı, kasten yaralama
HÜKÜM : Sanıkların çocuğun basit cinsel istismarı ve taksirle yaralama suçlarından mahkumiyetleri

İlk derece mahkemesince verilen hükümler sanık ... müdafii tarafından duruşmalı temyiz edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğnameyle Daireye gönderilmekle, belirlenen tarihte gerçekleştirilen duruşmaya sanık müdafisinin katılmadığı anlaşılmakla incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra sanık ... hakkında taksirle yaralama suçundan dolayı CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesine göre itirazı kabil nitelikte olduğu, sanık müdafisinin bu suça ilişkin temyizinin itiraz olarak kabul edilerek merciince bu hususta karar verilmesi mümkün görüldüğünden, incelemenin bu suç dışında kalan hükümlere yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında çocuğun basit cinsel istismarı, sanık ... hakkında taksirle yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 103. maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunda, anılan maddenin üçüncü fıkralarında yer alan ve daha ağır cezayı gerektiren nitelikli hal olarak öngörülen, eylemin birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi halinin uygulanabilmesi için, birden çok kişinin suçun işlenişi açısından müşterek fail olması gerektiği gözetilmeden, sanık ..."un eylemine diğer sanık ..."in TCK"nın 39/2. anlamında yardım eden sıfatıyla katıldığı kabul edilmesine rağmen sanık ... hakkında TCK"nın 103/3-a maddesinin uygulanması, sanık ..."in eyleme müşterek fail olarak katıldığının anlaşılması karşısında bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma; yapılan duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık müdafisi, O Yer Cumhuriyet Savcısı ve katılan ..., Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olay günü mağdurenin sanıkların daveti üzerine rızasıyla sanık ..."in kullandığı araca binip arka koltukta oturduğu, daha sonra yanına gelen sanık ..."un üzerine atılı basit cinsel istismar eylemlerini gerçekleştirmeye başlaması üzerine mağdurenin sanık ..."den aracı durdurmasını istemesine rağmen sanığın aracı durdurmadığı ve sanık ..."un mağdureye yönelik eylemlerine devam ettiğinin anlaşılması karşısında, sanık ..."in suçun icrasına etkin ve fonksiyonel hareketleriyle katılıp fiil üzerinde sanık ... ile birlikte ortak hakimiyet kurduğu bu şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçuna 5237 sayılı TCK"nın 37/1. maddesi kapsamında müşterek fail olarak katıldığının anlaşılması karşısında yazılı şekilde TCK"nın 39/2. maddesinin tatbiki,
Sanık ..."in tekerrüre esas alınan Şişli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.04.2009 tarihli ve 2007/683 Esas, 2009/544 sayılı Kararına konu 1.200,00 Türk lirası adlî para cezasının, karar tarihinde yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu 305/1. maddesi uyarınca kesin olması ve temyizi kabil olmaması karşısında, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan ..., Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekiliyle sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 06.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.