Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/19614 Esas 2015/29436 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketlerde makine operatörü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle davacı işçi tarafından haklı nedenle feshedildiğini, fazla çalışma yapmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, zamanaşımı itirazında bulunduklarını, fazla çalışma yapıldığında ücretlerinin ödendiğini, davacının kendisinin işten ayrıldığını ve tazminat hakkı olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı işyerinde ikili vardiya ile çalışıldığı, davacının ödenmemiş fazla çalışma ücreti alacağı olduğu, iş sözleşmesinin davacı tarafından haklı nedenle feshedildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı ve yapmışsa miktarı uyuşmazlık konusudur.


Dosya kapsamına göre davacının ikili vardiya sistemine göre çalıştığı anlaşılmaktadır. Bu noktada mahkeme tespiti yerinde olduğu gibi fazla çalışma ücretlerinin ödendiği anlaşılan bordrodaki tahakkuk dönemlerinin dışlanması da isabetlidir. Ancak davacı 07:30-19:30 saatleri ile 19:30-07:30 saatleri arası olmak üzere ikili vardiya sistemi ile haftada altı gün çalıştığını iddia ederken davacı tanıkları yazın üç ay dışında bu şekilde altı gün, yazın ise yine bu şekilde beş gün çalışıldığını ifade etmişlerdir. Bilirkişice davacının haftada altı gün günde oniki saat çalıştığı kabul edilerek hesaplama yaptığı görülmektedir. Oysa davacı tanıklarının beyanlarına göre davacı yaz aylarında beş gün iddia ettiği şekilde kalan aylarda ise altı gün iddia ettiği şekilde çalışmaktadır.
Bu itibarla davacının yazın üç ay haftada 52,5 saat çalıştığı ve haftada 7,5 saat fazla çalışma yaptığı, diğer aylarda ise haftada 63 saat çalışıp yine haftada 18 saat fazla çalışma yaptığı anlaşıldığından bu kabule göre davacının fazla çalışma ücretlerinin hesaplanması gerekmektedir. Bunun yapılmayarak yüksek fazla çalışma ücretine hükmedilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.