Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4517 Esas 2019/12448 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Aynı okulda öğretmen olarak görevli olan mağdur ... ile hizmetli olarak görev yapan sanık ... arasında, olay günü araba çarpan köpeğin geçici süre ile sanığın kullandığı nöbetçi kulübesine konulmasını sanığın istememesi nedeniyle tartışma çıktığı, her iki tarafın da olayın gelişimini farklı şekilde anlatarak ilk haksız hareketin karşı taraftan geldiğini iddia ettiği, dinlenen tanıkların okul içinde yaşanan tartışmanın başlangıcını görmeyip sesler üzerine tarafların yanlarına geldikleri anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinden, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede (1/4) oranında uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
2) Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka ilamının bulunmadığı da gözetildiğinde, sanık hakkında tekerrüre esas alınan Isparta 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.09.2010 tarih ve 2010/187 Esas - 2010/383 Karar sayılı ilamıyla 5237 sayılı TCK"nin 142/1-f maddesi gereğince elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan verilen erteli 1 yıl 8 ay hapis cezasını içeren mahkumiyete ilişkin, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. maddesi ile "Abonelik esasına göre yararlanılabilen elektrik enerjisinin, suyun ve doğal gazın sahibinin rızası olmaksızın ve tüketim miktarının belirlenmesini engelleyecek şekilde tüketilmesi dolayısıyla bu Kanun"un yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla hakkında hırsızlık suçundan dolayı kovuşturma yapılan veya kesinleşmiş olup olmadığına bakılmaksızın hakkında hüküm verilen kişinin, bu Kanun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde, zararı tamamen tazmin etmesi halinde, hakkında cezaya hükmolunmaz, verilen ceza tüm sonuçlarıyla ortadan kalkar." hükmünün getirildiği, sanığın temyiz dilekçesi ekinde ibraz ettiği Isparta 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.11.2015 tarih ve 2010/187 Esas - 2010/383 Karar sayılı ek karar ile "zararın tamamen tazmin edilmesi nedeniyle sanık hakkındaki cezanın tüm sonuçları ile birlikte ortadan kaldırıldığı" anlaşılmakla, söz konusu ek kararın kesinleşip kesinleşmediği mahkemesinden sorularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 12.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi..