Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/16469 Esas 2015/29414 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, ücret ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 01.04.2005 tarihinde makine operatörü olarak çalışmaya başladığını, bu tarihten 19.03.2011 tarihine kadar aralıksız çalıştığını, davacının bilgisi dışında 24 defa giriş çıkış yaptıklarını,davacının 900,00 TL net maaş aldığı halde bordroda asgari ücret düzeyinden gösterildiğini, davacının bu sebeplerle iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ancak hakettiği kıdem tazminatının ödenmediğini, en son çalıştığı ondokuz günlük ücretinin de halen ödenmediğini belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının ödenmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davalı şirketin 15 Kasım ve 1 Nisan tarihleri arasında mevsim şartları sebebiyle çalışmaya ara verdiğini, bu sebeplerle davacının işe giriş çıkışlarının yapıldığını, davacının işyerine gelmemesi üzerine işverenin haklı sebepten dolayı iş sözleşmesinin sona erdirildiğini, fazla mesai ödenmediği yönündeki iddialarının gerçek dışı olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır.
Davacı taraf dava dilekçesinde fazla mesai alacağının ödenmediğini beyan etmiş, davalı taraf ise davacının fazla mesai alacaklarının ödendiğini savunmuştur. Davacı tanıklarından ... fazla mesainin bazen ödendiğini beyan ederken, iki davacı tanığı fazla mesailerin ödenmediğini belirtmişlerdir. Davalı tanıkları ise fazla mesai yapıldığında ücretinin elden ödendiğini beyan etmişlerdir. Davacının işyerinin başka bir çalışanına ait ... Mahkemesinin 2013/221 esas sayılı dava dosyasında davacı tanığı olarak fazla mesai ücretlerinin elden ödendiğini beyan ettiği anlaşılmaktadır. Davacının mahkeme huzurunda yeminli olarak verdiği beyanın kendisini bağlayacağı sabittir. Hal böyle olunca tüm dosya kapsamındaki bilgi ve belgeler, tanık beyanları ve özellikle davacının tanık olarak verdiği beyan dikkate alındığında davacının ödenmeyen fazla mesai alacağının bulunmadığı anlaşılmakla, bu gerekçe ile fazla mesai alacağının reddi gerekli iken kabulü yönündeki hüküm hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 21.10.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.