Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6069 Esas 2020/184 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6069
Karar No: 2020/184
Karar Tarihi: 07.01.2020

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6069 Esas 2020/184 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sevk ettiği araçla alkollüyken seyir halindeyken kolluk görevlileri tarafından yakalanmıştır. Yapılan yargılamada sanığın trafik kurallarına aykırı davranışta bulunmadığına ve suçun unsurlarının oluşmadığına karar verilmiştir. Ancak mahkeme hükmünde bir isabetsizlik olduğu gerekçesiyle sanığın hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine hükmetmiştir. Kanuna aykırı hareket edildiği gerekçesiyle hüküm BOZULMUŞ ve sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler göz önünde bulundurularak TCK'nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine karar verilmiş ve TCK'nın 52/3. maddesi gereğince 90 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 179/2-3, 50/1-a, 52/2-4.

12. Ceza Dairesi 2019/6069 E. , 2020/184 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi :06/11/2015
Suç :Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm :TCK"nın 179/2-3, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın sevk ve idaresindeki aracı ile seyir halinde iken; kolluk görevlilerince yapılan yol kontrolünde 193 promil alkollü olduğunun tespit edildiği bu şekilde sanığın alkol etkisiyle güvenli araç kullanamayacak olduğu halde araç kullandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın trafik kurallarına aykırı davranışta bulunmadığına, suç unsurlarının oluşmadığına, cezanın kaldırılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının adli para cezasına çevirmeye ilişkin üçüncü paragrafı hükümden çıkarılarak yerine "Sanığa verilen hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler göz önünde bulundurularak TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 90 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 1.800 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.