Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/2041 Esas 2021/3317 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2041
Karar No: 2021/3317
Karar Tarihi: 28.04.2021

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/2041 Esas 2021/3317 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm, cinsel taciz suçundan mahkumiyet ile sonuçlanmıştır. Ancak, suçun üst sınırı iki yıl veya daha az olduğundan, mahkemece basit yargılama usulü uygulanmıştır. Daha sonra, 7188 sayılı Kanun'un geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik Anayasa Mahkemesi kararı ile basit yargılama usulünde yapılan kovuşturmanın Anayasaya aykırı olduğu belirtilerek bu ibare iptal edilmiştir. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek, ilk derece mahkemesi kararı bozulmuştur. Detaylı kanun maddeleri 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesi ve 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesi ile ilgilidir.

14. Ceza Dairesi 2017/2041 E. , 2021/3317 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın işlediği kabul edilen cinsel taciz suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.