Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/1240 Esas 2019/12444 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyada mevcut temyiz dilekçelerinin incelenmesinde, ..."ın "katılan sanık" sıfatı ile diğerlerinin ise sadece "sanık" sıfatı ile hükümleri temyiz ettikleri anlaşılmış, sanık ..."ün katılan ..."ye karşı hakaret suçundan beraatine ilişkin hükme yönelik temyiz istemi bulunmadığından inceleme dışı tutulmuştur.
Sanık ... hakkında ..."a karşı kasten yaralama suçu yönünden; taraf ve tanık anlatımları ile çağrı ziline basılması üzerine koğuşa gelen ceza infaz memurları tarafından tutulan tutanak içeriğine göre, ..."un da kavgaya karıştığı ve sanık ..."nin kasıtlı olarak sıcak suyu ..."un da dahil olduğu kavganın karşı tarafının üzerine dökmesi suretiyle ..."un da yaralandığı olayda, sanık ..."nin olası kastla değil doğrudan kasıtla eylemini gerçekleştirdiği anlaşılmakla, tebliğnamedeki 2 numaralı bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Sanık ... hakkında ..., ... ve ..."a; sanık ... hakkında ... ve ..."e; sanık ... hakkında ..."a; sanık ... hakkında ... ve ..."a; sanık ... hakkında ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Karşılıklı yaralama suçlarının işlendiği olayda, tarafların olayın çıkış sebebini ve gelişimini farklı şekilde anlattıkları anlaşılmakla, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması; bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede (1/4) oranında uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
2) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilirken, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi dikkate alınarak, yanlızca en ağır cezayı içeren mahkûmiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, birden fazla mahkûmiyet hükmünün tekerrüre esas alınması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafii, katılan sanık ..., sanıklar ..., ... ve ..."nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 12.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.