Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, 01.03.2012 tarihi itibariyle davalıya ait iş yerinde sevkiyat şoför yardımcısı olarak çlıştığını işverence öncelikle haksız ve sebepsiz sözlü olarak iş sözleşmesi fesih edilip, sonrasında, dayanaksız hakkında devamsızlık tutanakları tutularak, yapılan iş akdinin feshinin geçersizliğine, işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, 24.05.2014 tarihinden mazeretsiz işe gelmeyip, hakkında tutanak tutulup, istenilen savunması alınıp yine 26.05.2014 tarihinde izinsiz işyerini terk edip, 29.05.2014 tarihinde savunması alınarak, 27.05.2014 tarihinde mazeretsiz işi terk eden ve verilen işi yapmaktan kaçınan davacıya 04.06.2014 tarihinde noter vasıtasıyla, davranışlarının tekrarı halinde iş sözleşmesinin fesih edileceği ihtarı sonrası, 11.06.2014 tarihinli noter vasıtalı fesih bildirimi ile, dilekçesindeki çalışma sürelerine ilişkin yanlış iddialarda bulunan, fazla mesai hususunda da usulünce muvafakati yazılı olarak alınmış olan davacının, iş sözleşmesinin feshinin haklı olduğundan aleyhe davanın, reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, kanuni dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesinde iş sözleşmesinin işveren tarafından işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanılarak feshedilebileceği düzenlenmiştir. Söz konusu geçerli sebepler İş Kanunu’nun 25. maddesinde belirtilen derhal fesih için öngörülen haklı sebepler olduğu gibi, bu nitelikte olmamakla birlikte, işçinin ve işyerinin normal yürüyüşünü olumsuz etkileyen hallerdir. İşçinin sık sık rapor alması kanunun gerekçesinde bu sebepler içinde sayılmıştır. İşçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan sebepler ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde fesih için geçerli sebep olabilirler. İş ilişkisinin sürdürülmesinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği durumlarda, feshin geçerli sebeplere dayandığı kabul edilmelidir.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda, davalı tarafça davacının devamsızlığı sebebiyle iş sözleşmesinin feshedildiği savunulmuş ise de davacı tanıklarının beyanları nazara alındığında davacının fesih sürecinde yaşanan olaylar sebebiyle şefi tarafından daha sonra aranacağı söylenmek üzere gönderildiği anlaşılmaktadır. Bu sebeple davalı tarafça haklı fesih olgusu ispatlanamamış ise de davacının dosya kapsamı itibariyle tutanaklara yansıyan eylemlerinin işyeri düzenini ve iş akışını olumsuz yönde etkilediği ve bununda fesih için geçerli sebep oluşturduğu gözetilmeksizin davanın kabulü hatalıdır.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun"un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda belirtilen sebeplerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 230,00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, kesin olarak 20.10.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi