MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ SIFATIYLA)

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Gaziantep 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 18/05/2016 tarih ve 2015/102-2016/223 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin TPMK nezdinde tescilli, "ANCHOR " ibaresi tarafından temsil edilen markaların sahibi olduğunu, dünyanın bir çok ülkesinde müvekkili adına tescilli bulunan "ANCHOR " ibareli markaların uluslararası bir tanınmışlığa sahip olduğunu, davalı şirketin müvekkiline ait markalarla iltibasa sebebiyet verecek derece benzer olan 2011/41386 sayılı “ANKO” ibareli markayı kendi adına tescil ettirdiğini, davalı şirketin kötü niyetli olarak müvekkili markasının tanınmışlığından istifade etme amacı taşıdığını ileri sürerek, davalı şirket adına tescilli 2011/41386 sayılı “ANKO” ibareli markanın hükümsüz kılınarak sicilden terkin edilmesini istemiştir.
Davalı vekili, tanınmışlık ve kötü niyet iddialarının gerçeği yansıtmadığını, markalar arasında iltibasa sebebiyet verecek derecede benzerlik bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda, dava konusu markaların kapsamındaki bir kısım mallar benzer olsa da markalarda yer alan işaretlerin ortalama tüketici nezdinde iltibasa sebebiyet verecek derecede benzer olmadığı bu nedenle markalar arasında iltibas tehlikesi bulunmadığı, tanınmışlık iddiasının ancak işaretlerin benzer bulunması halinde dikkate alınabileceği, kötü niyet iddiasını ispata yarar somut bir delil ortaya konulamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 04/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.