Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/3460 Esas 2020/1479 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3460
Karar No: 2020/1479
Karar Tarihi: 26.02.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/3460 Esas 2020/1479 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum edilmiş ve yaptığı istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Temyize konu olan kararın niteliği ve temyiz sebebine göre yapılan inceleme sonucunda, temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığı için işin esasına geçilmiştir. Ancak, sanığın ByLock kullanıcısı olduğu iddiasının yeterli delil olmadığı sonucuna varılmıştır. Yargılamanın usulüne uygun yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği, iddia ve savunmaların eksiksiz ve doğru bir şekilde tartışıldığı belirtilerek, sanık ve müdafiinin ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği vurgulanmıştır. Bu nedenle, temyiz davasının esastan reddiyle hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 314/2 maddesi (Silahlı terör örgütüne üye olmak)
- 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 5/1 maddesi (Terör örgütü üyeliği)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62, 53, 58/9, 63 maddeleri (Mahkumiyet kararına ilişkin yaptırım)

16. Ceza Dairesi 2019/3460 E. , 2020/1479 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1; 5237 sayılı TCK"nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre yapılan temyiz incelemesi sonunda dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Tebliğnamede uygulama bölümündeki süresinin 7 yıl 6 ay olduğu anlaşılmakla;
Sanığın bylock kullanıcısı olduğuna dair ayrıntılı bylock tespit ve değerlendirme tutanağı getirtilmeden karar verilmesi diğer delillerin atılı suçun sübutu açısından yeterli görülmekle sonuca etkili bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince
temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Çorum 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.