MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 26.08.2009 tarihinde işe başladığını, aylık ücretinin 1.565,00 TL olduğunu, işyerinde 08:00-17:00 saatleri arasında çalıştığını, her hangi bir sebep göstermeden iş akdinin feshedildiğini, haklarının ödenmediğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 26.08.2009 tarihinde inşaat işçisi olarak işe başladığını, son ücretinin net 960,09 TL olduğunu, ücretlerin banka aracılığıyla ödendiğini, yemek ve yol yardımı/ücretinin bulunmadığını, işyerindeki çalışma saatlerinin 08.30-17.00 saatleri arasında olduğunu, l saat ara dinlenmesi verildiğini, Pazar günü hafta tatili kullandırıldığını, haftada 45 saatlik bir çalışmanın olduğunu, dini ve milli bayramlarda çalışılmadığını, davacının iş akdinin haklı nedenle noter aracılığıyla 09.10.2013 tarihinde feshedildiğini, davacının tazminat alacak hakkının bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekilinin duruşmanın ilk celsedeki beyanında açıkça davacının haftanın 6 günü çalıştığını belirtmesine rağmen şartları bulunmayan hafta tatili ücreti talebinin reddi yerine kabulü hatalıdır.
3- Davacı, bir kısım işçilik alacakları ile birlikte ücret alacağı talebinde de bulunmuş, yargılama devam ederken bu alacağı atiye bıraktığını beyan etmiştir.
Mahkemece aynı şekilde atiye bırakıldığı söylenen yol ve yemek ücreti bakımından davalının açık beyanı alındığı halde ücret alacağı talebi bakımından davalının beyanı alınmaması ve bu hususta olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi de hatalıdır.
4- Davacı fazla mesai ücreti talebini ilk defa ıslah dilekçesi ile getirmiş olup hüküm altına alınan fazla mesai ücretinin faiz başlangıç tarihinin ıslah tarihi olması gerekirken dava ile talep edilen bir miktar olmadığı halde anlaşılamayan bir nedenle faiz başlangıcı yönünden dava- ıslah tarihi ayrımına gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20/03/2019 tarihinde oybiriği ile karar verildi.