Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/12948 Esas 2019/6647 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12948
Karar No: 2019/6647
Karar Tarihi: 17.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/12948 Esas 2019/6647 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde hırsızlık suçundan yargılanan sanık mahkum edilmiştir. Ancak sanığın adli sicil kaydındaki tekerrürün, kesinleşme tarihi suçun tarihinden sonra olduğu için esas alınamayacağı gerekçesiyle karar bozulmuştur. Temyiz itirazı yerinde görülerek hüküm TCK'nın 58. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmıştır. Anayasa Mahkemesi kararı da dikkate alınarak TCK'nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında gözetilmelidir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. ve 58. maddeleri
- Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihli kararı
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi

13. Ceza Dairesi 2018/12948 E. , 2019/6647 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan tekerrüre esas alınan Kilis 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 07.03.2013 tarih, 2013/230 esas ve 2014/275 karar sayılı ilamının yapılan kontrolde kesinleşme tarihinin 30.06.2014 olduğu ve 22.04.2014 olan suç tarihinden sonra kesinleşmiş olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.