Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/9021 Esas 2020/3162 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 52/2-4, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, Ankara"dan kiraladığı ... plakalı aracın kendisine ait olduğunu söyleyerek katılan ..."ya sattığı, karşılığında 3.750 TL para ve ... plakalı aracı alarak ortadan kaybolmak suretiyle atılı suçu işlediği iddia edilen olayda;
Katılan beyanı, sanığın ikrara yönelik savunması ile sanığın eyleminin uzlaştırma kapsamında kalması nedeniyle usulüne uygun olarak yapılan uzlaştırma işleminde; uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair rapor da göz önünde bulundurularak dosya kapsamına göre; sanığın baştan itibaren hileli hareketlerle haksız menfaat elde ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabul ve uygulamada bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın tekerrüre esas alınan Ankara 9. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2011/416 Esas-2011/551 Karar sayılı ilamına konu TCK’155/1 maddesindeki güveni kötüye kullanma suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; bu suç yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın hükmün usul ve yasaya aykırı olduğuna dair temyiz itirazının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 03/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.