Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6307 Esas 2019/7717 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar
verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 116/4. maddesine konu iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun cezasının alt sınırının 1 yıl hapis cezası olmasına ve sanık hakkında bu suçtan dolayı cezanın teşdiden verildiğinin belirtilmesine karşın temel cezanın 8 ay hapis cezası olarak belirlenmesi sonucu sanık hakkında yazılı şekilde eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçların işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5271 sayılı CMK"nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken yargılama giderlerinin sanıklardan eşit oranda alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 326/2 maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "Yargılama nedeniyle yapılan 5 adet davetiye gideri 40, 00 TL nin sanıklardan eşit olarak tahsili ile hazineye gelir kaydına" cümlesinin çıkarılarak yerine "Her bir sanığın payına düşen yargılama gideri 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 324/4. maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında
Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğundan Devlet hazinesi üzerinde bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.