Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/1112 Esas 2019/1973 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1112
Karar No: 2019/1973

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/1112 Esas 2019/1973 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucu verilen hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir. Mahkemece tapu iptal ve tescil hükmü yanı sıra taşınmazın tapu kaydı üzerine aile konutu şerhi konulmasına karar verilmiş, ancak gerekçeli kararda sadece tapu iptal ve tescil hükmü kurulmuş ve aile konutu şerhi konulması talebi bakımından herhangi bir hüküm kurulmamıştır. Bu durum, tefhim edilen hüküm sonucu ile gerekçeli karar arasındaki aykırılık nedeniyle kararın bozulmasına neden olmuştur. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyle: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 294/3. maddesi ve HMK m.298/2.

2. Hukuk Dairesi 2019/1112 E. , 2019/1973 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVALILAR : 1-... 2-...
DAVA TÜRÜ : Aile Konutu Şerhi Konulması-Tapu İptal ve Tescil

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalılar tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece kısa kararda tapu iptal ve tescil hükmü yanı sıra taşınmazın tapu kaydı üzerine aile konutu şerhi konulmasına karar verildiği halde, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında sadece tapu iptal ve tescil hükmü kurulmuş, aile konutu şerhi konulmasına yönelik talep bakımından herhangi bir hüküm kurulmamış, böylece kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 294/3. maddesi uyarınca, hükmün tefhimi, her halde hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçilerek okunması suretiyle olur. Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz (HMK m.298/2). Buna göre, tefhim edilen hüküm sonucu yanlış da olsa, gerekçeli kararın, tefhim edilen hüküm sonucuna uygun düzenlenmesi gerekmektedir. Yanlışlık ancak temyiz/kanun yoluna başvurulması ve kararın bozulması halinde düzeltilebilir. Tefhim edilen ve duruşma tutanağına geçirilen hüküm sonucu ile gerekçeli karar arasındaki aykırılık diğer yönler incelenmeden tek başına bozma sebebi olur. O halde mahkemece yapılacak iş, 10.04.1992 tarihli 7/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gözetilerek yeniden karar oluşturmaktan ibarettir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre, davalıların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.04.03.2019 (Pzt.)