Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/12474 Esas 2018/2663 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12474
Karar No: 2018/2663
Karar Tarihi: 09.04.2018

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/12474 Esas 2018/2663 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir tefecilik suçu hükmü temyiz edilmiştir. Yargıtay, hükmün gerekçesinin açık ve koşulların detaylı bir şekilde ele alınması gerektiğine, açıklanması geri bırakılması kararının verilmesi için zararın ödenmesi koşulunun yerine getirilmesi gerektiğine ve kişisel özellikler ile tutum ve davranışların da dikkate alınarak yeniden suç işleme olasılığına karar verilmesi gerektiğine dair CMK maddelerine atıfta bulunmuştur. Temel cezanın alt sınırda tayin edilmesine rağmen denetim süresinin yasal gerekçe gösterilmeden belirlenmesi ve TCK 53. maddesine ilişkin iptal kararının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle hüküm bozulmuştur.
CMK 34, CMK 230, CMK 231/5, CMK 231/6, CMUK 321 ve TCK 53. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

5. Ceza Dairesi 2015/12474 E. , 2018/2663 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Anayasanın 141/3, CMK"nın 34 ve 230. maddelerine göre Yargıtayın gerekçe üzerinde tutarlılık denetimini yapabilmesi için, kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddianame ve savunma anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin, hangi anlatımın ne gerekçeyle diğerine üstün tutulduğunun açık olarak kurulacak hükmün gerekçesine yansıtılması ve mahkemece ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilleri ve bunların nitelendirilmesinin yapılması gerekirken, CMK"nın 34 ve 230. maddelerine aykırı olarak açıklanmasına karar verilen hükmün tamamen gerekçesiz şekilde kurulması,
Kabule göre;
CMK"nın 231/5. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilebilmesi için, aynı maddenin 6. fıkrasında zararın ödenmesi koşulu öngörülmüş ise de, bu fıkraya 25/07/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi ile eklenen cümle de nazara alınıp, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını istemiş olması karşısında, uğranılan zarar miktarının saptanması ile tazmin imkanı tanınmasından sonra hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel adli sicil kaydı bulunmayan, hakkında takdiri indirim hükmü uygulanan sanığın kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ve yeterli olmayan gerekçelerle 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Sanık hakkında temel ceza alt sınırdan tayin edildiği halde, ertelemeye ilişkin denetim süresinin yasal gerekçe gösterilmeden 3 yıl olarak belirlenmesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren TCK"nın 53. maddesiyle ilgili iptal kararının yeniden değerlendirilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.