2313 sayılı kanuna aykırılık - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/3025 Esas 2020/3289 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3025
Karar No: 2020/3289
Karar Tarihi: 24.06.020

2313 sayılı kanuna aykırılık - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/3025 Esas 2020/3289 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Zonguldak 2. Asliye Ceza Mahkemesi, 2313 sayılı kanuna aykırılık suçunu işlediği gerekçesiyle sanığı mahkum etti. Sanık hakkında daha önce kapatılan Zonguldak 3. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verildiği ortaya çıktı ve bu karar tekerrüre esas alındı. Sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedilerek hükümler onaylandı.
Kanun maddeleri:
- 2313 sayılı kanun: Terörle Mücadele Kanunu
- 5237 sayılı TCK'nın 234/1. maddesi: Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçu
- CMK'nın 253. maddesi: Uzlaşma hükümleri
- TCK'nın 53. maddesi: Tekerrür hükümleri
- 7242 sayılı Kanun: Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'da yapılan değişiklikler

20. Ceza Dairesi 2019/3025 E. , 2020/3289 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ZONGULDAK 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2313 sayılı kanuna aykırılık
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile 2313 sayılı Kanun"da yapılan değişiklikler gözetilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Zonguldak (Kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 2009/75-188 E-K sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 234/1. maddesinde yazılı çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçu olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmış olup, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararı ile 7242 sayılı kanunla yapılan değişikliklerin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç tipi ile artırma ve indirme nedenleri tartışılarak yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 24.06.020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.