Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/796 Esas 2020/1005 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/796
Karar No: 2020/1005
Karar Tarihi: 17.02.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/796 Esas 2020/1005 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalının müvekkilinin çalıştırdığı işçinin açtığı iş davasının sonucunda müvekkilin ödeme yapmak zorunda kaldığı tutarın, yapılan ödemelerin sözleşme hükümlerine göre davalının sorumluluğunda olduğu gerekçesiyle, müvekkil tarafından ödenen bedellerin davalıdan tahsili talebiyle açılan tazminat davasında, mahkeme bilirkişi raporu doğrultusunda davayı kabul etmiştir. Ancak, davanın rücuen tazminat istemine ilişkin olması nedeniyle davalı temerrüde düştüğünden faiz hükmedilmesi gerektiği belirtilerek kararın bu nedenle bozulması talep edilmiştir. Yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyecek bir hata olduğu ve HUMK'nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerektiği hüküm altına alınmıştır. Kanun maddeleri açıklanmamıştır.

23. Hukuk Dairesi 2019/796 E. , 2020/1005 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirket arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takipleri sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemelerden sözleşme hükümlerine göre davalının sorumlu olduğunu, müvekkili tarafından ödenen bedellerin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, cevap dilekçesi vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının davalı ile yapılan sözleşme kapsamında SGK kayıtlarına göre davalı bünyesinde çalışan işçiye yapılan ödemeyi aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalıdan talep edebileceği gerekçesiyle davalının sorumluluklarını belirleyen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Davalı Tem.Tek Temizlik Ltd. Şti.nin dava dışı işçinin açmış olduğu iş davasında taraf olması nedeniyle bu tarihte temerrüde düştüğünden bu davalı yönünden ödeme tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, dava tarihinden itibaren faiz verilmesi doğru görülmemiştir. Kararın bu gerekçe ile bozulması gerekmiş ise de; yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; gerekçeli kararın hüküm kısmının 1.bendinde bulunan "dava" kelimesinin çıkarılarak yerine "ödeme tarihleri olan 6.343,56 TL"sinin 25.03.2014, 1.697,20 TL"sinin 15.04.2014 tarihinden" rakam ve ifadelerin yazılarak hükmün HUMK’nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile mahkemece verilen hükümden 1.bendinde bulunan "dava" kelimesinin çıkartılarak yerine "ödeme tarihleri olan 6.343,56 TL"sinin 25.03.2014, 1.697,20 TL"sinin 15.04.2014 tarihinden" eklenerek hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 17.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.