1. Ceza Dairesi Esas No: 2019/1960 Karar No: 2019/3572 Karar Tarihi: 02.07.2019
Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1960 Esas 2019/3572 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne karşı istinaf isteminin reddine karar verdi. Ancak, sanık tarafından yapılan temyiz itirazlarının reddine karar verildi. Sanığın meşru müdafaa olduğuna ve öldürme kastının olmadığına yönelen temyiz itirazları reddedildi. Kararda, mağdurda meydana gelen yaralanmanın niteliğine dair adli tıp kurumundan kati rapor temin edilmeden, mağdurun eylemden hemen sonra tanzim edilen geçici hekim raporu ile yetinilmesi ve cezanın üst hadden belirlenmesi kanuna aykırı bulundu. Mahkeme, sanığın temyiz isteminin yerinde görüldüğüne karar vererek hükmün bozulmasına karar verdi. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı TCK’nin 35/2. maddesi, 5271 sayılı CMK’nin 302/2 ve 304/1 maddeleridir.
1. Ceza Dairesi 2019/1960 E. , 2019/3572 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs HÜKÜM : Mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf isteminin reddi.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ... hakkında mağdur katılan ...’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine; Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesince verilen 27.06.2018 gün ve 2018/1804 esas, 2018/1771 karar sayılı Kararın, sanık tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede, sanığın; olayda meşru müdafaa olduğuna, öldürme kastı bulunmadığına yönelen temyiz itirazlarının REDDİNE, Ancak; Oluşa ve dosya içeriğine göre; 5237 sayılı TCK’nin 35/2. maddesinde düzenlenen teşebbüs maddesinin uygulanması sırasında; Mağdurda meydana gelen yaralanmanın niteliğine dair adli tıp kurumundan kati rapor temin edilmeden, mağdurun eylemden hemen sonra tanzim edilen geçici hekim raporu ile yetinilmesi yanında, 5237 sayılı TCK’nin 35/2. maddesinde “meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığına göre” cezanın belirleneceğine ilişkin düzenlemeye aykırı olarak, “sanığın tüm icra hareketlerini tamamlamış olması” biçiminde yasal olmayan gerekçeyle cezanın üst hadden belirlenmesi, Nedenleriyle, mağdurun adli tıp kurumunca tanzim edilecek kati raporuna göre 5237 sayılı Yasanın 35/2 maddesi uyarınca “meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığına göre” sanık hakkında verilecek cezanın belirlenmesi yerine yazılı şekilde uygulama yapılması kanuna aykırı olup; Sanığın temyiz istemi bu sebeple yerinde görüldüğünden hükmün 5271 sayılı CMK’nin 302/2 maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceden farklı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 304/1 maddesi uyarınca dosyanın Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.07.2019 gününde oy birliği ile karar verildi.