Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/35002 Esas 2020/136 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/35002
Karar No: 2020/136
Karar Tarihi: 21.01.2020

Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/35002 Esas 2020/136 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mal beyanında bulunmamak suçundan açılan davada Çan İcra Ceza Mahkemesi, hapsen tazyik talebini reddetti. Bu karara yapılan itiraz üzerine Çan Asliye Ceza Mahkemesi, kararın yerinde olduğuna karar verdi. Ancak Adalet Bakanlığı kanun yararına bozma isteği ile bu karara itiraz etti. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı da benzer bir olayda verilen kararda belirtildiği üzere, anılan kararın itiraz kanun yoluna tabi olduğuna ve esası hakkında karar verilmesi gerektiğine dair kanun maddesine atıfta bulunarak, Çan Asliye Ceza Mahkemesi'nin kararının kanun yararına bozulmasını talep etti. Yargıtay 19. Ceza Dairesi de aynı kanun maddesine atıfta bulunarak Çan Asliye Ceza Mahkemesi'nin kararının bozulmasına karar verdi. Kararda belirtilen kanun maddesi ise 6217 sayılı Kanun'un 5. maddesi ile değişik 2004 sayılı Kanun'un 353/1. maddesidir ve icra mahkemesinin verdiği tazyik ve disiplin hapsine ilişkin kararlara karşı itiraz edilebileceğini ve itirazın incelemesi sonucu verilen kararın kesin olduğunu düzenlemektedir.

19. Ceza Dairesi 2019/35002 E. , 2020/136 K.

"İçtihat Metni"

Mal beyanında bulunmamak suçundan sanık ... hakkında hapsen tazyik talebinin reddine dair Çan İcra Ceza Mahkemesinin 14/05/2019 tarihli ve 2019/28 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itiraz hakkında karar verilmesine yer olmadığına ilişkin Çan Asliye Ceza Mahkemesinin 30/05/2019 tarihli ve 2019/72 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 29/11/2019 gün ve 94660652-105-17-11421-2019-Kyb sayılı yazılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09/12/2019 gün ve K.Y.B- 2019/122206 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 09/07/2019 tarihli ve 2019/30376 esas, 2019/10714 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, 6217 sayılı Kanun"un 5. maddesi ile değişik 2004 sayılı Kanun"un 353/1. maddesinde yer alan " İcra mahkemesinin verdiği tazyik ve disiplin hapsine ilişkin kararlara karşı, tefhim veya tebliğ tarihinden itibaren yedi gün içinde itiraz edilebilir. Mahkeme itirazı incelemesi için dosyayı o yerde icra mahkemesinin birden fazla dairesinin bulunması hâlinde, numara olarak kendisini izleyen daireye, son numaralı daire için birinci daireye, o yerde icra mahkemesinin tek dairesi bulunması hâlinde asliye ceza mahkemesine, icra mahkemesi hâkimi ile asliye ceza mahkemesi hâkiminin aynı hâkim olması hâlinde ise en yakın asliye ceza mahkemesine gönderir. İtiraz incelemesi neticesinde verilen karar kesindir." şeklindeki hüküm gereğince, anılan kararın itiraz kanun yoluna tabi olduğu ve itirazın esası hakkında bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde itiraz hususunda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Çan Asliye Ceza Mahkemesinin 30/05/2019 tarihli ve 2019/72 değişik iş sayılı kararının CMK’nin 309/4-a maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yapılmasına, 21/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.