Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/1468 Esas 2019/4814 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1468
Karar No: 2019/4814
Karar Tarihi: 12.03.2019

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/1468 Esas 2019/4814 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların fuhuş yaparak gelir elde ettikleri bir evi birlikte kullandıkları ve ihtiyaçlarını karşılamak için bu geliri kullandıkları belirtilerek mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, sanıkların birbirlerini fuhşa teşvik ettiği ya da aracılık ettiklerine dair yeterli delil bulunmadığı gerekçesiyle karar bozulmuştur. Ayrıca mağdur adlarının gerekçeli karar başlığına yazılmaması ve yasal düzenlemede iptal edilen hak yoksunluğu uygulamasının kullanılması kanuna aykırı olarak görülmüştür. Kanun maddeleri olarak CMK 230/1-b, 232/2-b ve TCK 53/1-b belirtilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2017/1468 E. , 2019/4814 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak,
1- Sanıkların, aşamalardaki savunmalarında, birlikte kiraladıkları evi kullanıp burada kendi adlarına fuhuş yaparak gider ve ihtiyaçlarını ortak karşıladıklarını, birbirlerinin fuhuşuna aracılık etmediklerini belirtmeleri, tanıklar ..., ...’nin beyanları ve tüm dosya kapsamı karşısında, sanıkların birbirlerini fuhşa teşvik edip, bunun yolunu kolaylaştırdıkları ya da fuhuş için aracılık, yer temin ettiklerine dair mahkumiyetlerine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delillerin nelerden ibaret olduğu CMK’nın 230/1-b maddesi uyarınca açıklanmadan yetersiz gerekçeyle mahkûmiyetlerine karar verilmesi,
2- Gerekçeli karar başlığına mağdur adlarının yazılmaması suretiyle CMK"nın 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
3- Kabule göre de, TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hüküm, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmiş olması,
Kanuna aykırı ve sanıklar ... , ... ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.