Şantaj - tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/26452 Esas 2020/432 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/26452
Karar No: 2020/432
Karar Tarihi: 08.01.2020

Şantaj - tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/26452 Esas 2020/432 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, şantaj, tehdit ve hakaret suçlamalarıyla mahkumiyet hükmü verdiği sanığın temyiz isteklerini değerlendirdi. Hakaret ve tehdit suçlamalarından kurulan hükümlerin verildikleri tarih itibariyle temyiz edilemeyeceği anlaşıldı ve bu istek reddedildi. Ancak şantaj suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteği kabul edildi. Kararda, sanık hakkında verilen cezanın suç işlemeyeceğine kanaat getirilerek erteleme kararı verilmesine rağmen, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığı gerekçesiyle bozulduğu belirtildi. Ayrıca, adi para cezasında alt sınırından uzaklaşılması, vekalet ücretine hükmedilmemesi gibi nedenlerle kanuna aykırılıklar tespit edildiği ve kararın bu nedenle bozulduğu ifade edildi. Kararda 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken ve sanığın temyiz istekleri reddedilen 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi, bozulmaya sebep olan nedenler ise yine aynı kanunun 321. maddesi olarak açıklandı.

4. Ceza Dairesi 2015/26452 E. , 2020/432 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Şantaj, tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, katılan vekilinin temyiz isteğinin vekalet ücretine yönelik olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
1-Hakaret ve tehdit eylemlerinden kurulan kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildikleri tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ... ve katılan ... vekilinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE,
2- Şantaj eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sabıkasız olan sanık hakkında verilen cezanın suç işlemeyeceğine kanaat getirilerek TCK"nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karşın; "CMK 231. maddesinin uygulanmaması gerektiği" şeklinde yetersiz gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-Şantaj suçundan hüküm kurulurken hapis cezası alt sınırdan tayin edilmesine rağmen, adi para cezasında gerekçe gösterilmeksizin alt sınırından uzaklaşılması,
3-Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine, CMK"nın 324/1, 327/2 ve karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13/5. maddesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ... ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.