MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 13/04/2017 tarih ve 2016/288 E- 2017/203 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 21/09/2018 tarih ve 2018/216 E- 2018/933 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 2013/41493 sayı ile "PAKFIRIN" ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, davalı şirketlerin "PAK" esas unsurlu markalarını gerekçe göstererek yaptığı itirazın, diğer davalı TPMK YİDK"nin 2016-M-4393 sayılı kararı ile kısmen kabul edildiğini, oysa davacının gıda sektöründe uzun zamandır "PAKFIRIN" markasını kullandığını ve tüketici gözünde ayırt edici nitelik kazanmış, aranan bir marka haline geldiğini, üretilen malların hitap ettiği alıcı kitlelerinin farklı olduğunu, karıştırılma ihtimalinin olmadığını ileri sürerek davalı TPMK YİDK"nin anılan kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirketler vekili, davalıların markaları ile dava konusu marka arasında iltibas tehlikesi bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davaya konu "PAKFIR1N” ibareli marka ile davalı şirketlere ait markaların benzer olduğu ve YİDK kararı ile kısmen reddedilen çekişmeli mal ve hizmetlerin, davalı şirketlere ait itiraza mesnet markaların tescil kapsamında yer alan mal ve hizmetler ile aynı ve benzer bulunduğu, bu durumun 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi kapsamında, davaya konu markanın söz konusu mal ve hizmetlerde tesciline engel teşkil ettiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Bu karara karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 04/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.