
Esas No: 2017/23319
Karar No: 2019/15143
Karar Tarihi: 04.07.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/23319 Esas 2019/15143 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı iş yerinde 15.05.2006 - 09.04.2014 tarihleri arasında çalıştığını, davacı tarafından iş akdinin feshedildiğini, haklarının ödenmediğini, bu nedenle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 5.200,00 TL"nin faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, açılan davayı kabul etmediklerini, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ile tüm dosya kapsamından, davacının davalı iş yerinde toplam 6 yıl, 10 ay, 25 gün çalıştığı, dinlenen tanık beyanlarına göre çalışmalarının kesintisiz olduğu, davacının bir takım haklarının ödenmemesi nedeni ile iş akdinin davacı tarafça haklı nedenle feshedildiği kıdem tazminatı koşullarının oluştuğu, davacı ve davacı tanık beyanlarına itibar edildiği, açıklanan hususlar dikkate alındığında yerleşik Yargıtay içtihatlarına göre ispat kuralları çerçevesinde davacı işçinin davalı tarafça yazılı belge sunulmayan dönemler için her türlü delille ispat edebilme kuralı da dikkate alındığında fazla mesai alacağının ispat edildiğinin sabit olduğu, bu çerçevede davacı tanık beyanlarına göre davacının haftalık 7 saat fazla çalışma yaptığı, davalının bilgisayar sisteminde işe giriş çıkışı gösteren davacının imzasını taşımayan kayıtlar yazılı delil olarak dikkate alınmamış olup 5.853,36 TL"lik fazla çalışma hesabına itibar edilmiş ,davalı tarafça ibraz edilen yazılı belgelere göre davacının 6 günlük kullandırılmayan yıllık izin alacağının bulunduğu sabit olmakla denetime elverişli teknik bilirkişi raporundaki hesaplamalara itibar edilerek, fazla mesai ücretinde %30 oranında hakkaniyet indirimi yapılmak suretiyle taleple bağlı kalınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, yasal süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, dava dilekçesinde fazla çalışma yaptığını, ancak ücretleri ödenmeyince iş akdini kendisinin feshettiğini iddia etmiş, ancak alacağının ödenmesi için istifa dilekçesi vermesi istendiğinden dolayı istifa dilekçesi yazdığını iddia etmiştir. Mahkemece, alacaklarının ödenmediği gerekçesiyle iş akdinin davacı tarafından haklı nedenle feshedildiği kabul edilmiştir. Dosya içeriğinde, davacının ailevi sebeplerden dolayı istifa ettiğini belirten dilekçesi mevcut olup davacı taraf, alacaklarının ödenmesi şartıyla söz konusu istifa dilekçesini verdiğini ispat edememiştir. Ailevi sebeplerle işten ayrılmak, haklı fesih sebebi olmadığı gibi ödenmemiş işçilik alacaklarının varlığını da göstermez. Hal böyle olunca iş akdinin haklı bir nedene dayanmadan istifa nedeniyle sona erdiği kabul edilerek kıdem tazminatının reddi gerekirken yanılgılı değerlendirmeyle kabulü hatalıdır.
3-Reddedilen miktar yönünden, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi" nin 13. maddesinin 2. fıkrası gereği, davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, bu hususta hüküm kurulmamış olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 04.07.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.