MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem zammı, ikramiye, ücret alacağı, giyim, yakacak, yol ve yemek yardımı, promosyon, key alacağı, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davalıya ait işyerinde çalışan müvekkili işçinin emekli olduğunu ancak alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, yakacak yardımı, ücret, hafta tatili ücreti, akdi hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yemek yardımı, yol yardımı, kıdem zammı, taşıt yardımı alacakları ve bu alacaklara işlemiş geçmiş gün faizleri ile yıllık izin ücreti alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, işyerinde uygulanan toplu iş sözleşmesinde, cumartesi gününün akdi tatil günü, pazar gününün ise hafta tatili günü olarak kararlaştırıldığı; toplu iş sözleşmesinde, hafta tatillerinde çalıştırılan işçiye, bir iş karşılığı olmaksızın ödenen yevmiyesi haricinde, ilave bir yevmiye ödeneceğinin belirtildiği; bordrolardaki hafta sonu günlerine ilişkin tahakkukların ise yüzde elli zam kısmını içermediği gerekçesiyle, aradaki fark (zam kısmı farkı) hesaplanmıştır. Hesaplanan tutar mahkemece, hafta tatili alacağı adı altında hükme bağlanmıştır.
Öncelikle, 4857 sayılı İş Kanunu uyarınca hafta tatili, yedi günlük zaman dilimi içindeki yirmidört saatlik dinlenme hakkını ifade etmektedir. İşyerinde yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmesinde, Cumartesi günü akdi tatil, Pazar günü hafta tatili olarak tanımlanmış; vardiyalı çalışmalarda ise beşinci günden sonraki altıncı gün akdi tatil, altıncı günden sonraki yedinci gün ise hafta tatili olarak tanımlanmıştır. Toplu iş sözleşmesinde akdi tatil olarak tanımlanan gün, 4857 sayılı Kanun uyarınca hafta tatili günü sayılmamaktadır. Anılan sebeple, bilirkişi raporunda akdi tatil günü için yüzde elli zamlı ödeme yapılması gerektiği kabul edilerek, fark hesabı yapılması hatalı olmuştur. Bu yön nazara alınarak, akdi tatil günü için hesaplama yapılmamalı; hafta tatili günü için ise puantaj kayıtları ve ücret bordroları karşılaştırılmalı, söz konusu gün çalışması için bordrolardaki tahakkukların yüzde elli zam kısmını içermediğinin tespit edilmesi halinde, aradaki fark hesaplanarak hüküm altına alınmalıdır.
3-Öte yandan, hüküm altına alınan alacaklardan hafta tatili alacağı, taşıt yardımı alacağı, yemek ve yakacak yardımı alacaklarına söz konusu toplu iş sözleşmesinde gösterilen temmerüt tarihinden itibaren en yüksek işletme faizi uygulanmasına karar verilmiş ise de, kabul edilen alacakların ve faiz başlangıç tarihlerinin belirsiz olmayacağı, hesaplamaya kabil tarih içermesi gerektiğinden mahkemece bu tarihlerin açıkça belirtilmesi gerekmektedir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda hafta tatili işlemiş faizlere ilişkin talep hesaplanırken dikkate alınan oranların nasıl elde edildiği de anlaşılamamaktadır. Bu noktada bilirkişi raporu denetime elverişli değildir.
Yukarıda yazılı sebeplerden, eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.